ستایش صحابه و سرزنش پیروانش
حضرت على فرمود: «من اصحاب محمد صلی الله علیه وسلم را دیده ام، اما هیچکدام از شما را مانند آنان نمىبینم؛ آنها [در تنگناى مشکلات صدر اسلام] موهایى پراکنده و چهرههایى غبار آلوده داشتند؛ شب تا به صبح در حال سجده و قیام به عبادت بودند؛گاه پیشانى و گاه گونهها را در پیشگاه خدا به خاک میگذاردند؛ از وحشت رستاخیز همچون شعلههاى آتش لرزان بودند؛ پیشانى آنها از سجدههاى طولانى پینه بسته بود و هنگامى که نام خدا برده مىشد، آنچنان چشمشان اشکبار مىشد که گریبان آنها تر مىگردید و همچون بید که از شدت تند باد به خود مىلرزد، مىلرزیدند؛ [اینها همه] از ترس مسئولیت و امید به پاداش الهى بود»[۹۱].
[۹۱]- خطبه ۹۷.