سبب های داخل شدن در آتش

  برای داخل شدن در آتش سببهایی وجود دارد که الله تعالی در کتابش و بر زبان رسولش بیان و مردم را از آن برحذر داشته و از آن پرهیز کرده است. و این اسباب دو نوع هستند:

نوع اول: اسباب مکفره که انجام دهنده آن را از ایمان به سوی کفر خارج می کند و باعث ماندگاری همیشه او در آتش می شود.

نوع دوم: اسباب فاسق شدن که انجام دهنده آن را از عدالت به سوی فسق می کشاند و به خاطر آن مستحق آتش بدون ماندگاری ابدی در آن می شود.

سبب اول: شرک ورزیدن به الله سبحانه و تعالی به گونه ای که برای الله تعالی در ربوبیت، الوهیت یا صفات شریک قرار دهد. کسی که معتقد باشد همراه الله تعالی خالقی وجود دارد که با او در کارها مشارکت می کند یا به تنهایی انجام می دهد یا معتقد است همراه الله تعالی معبودی است که مستحق عبادت باشد یا همراه الله تعالی غیر او را عبادت کند، پس چیزی از انواع عبادت را به سوی او صرف نماید یا برای کسی معتقد باشد که او از علم و قدرت و عظمت و چیزهای دیگر مانند آنچه برای الله عزوجل قائل است، دارا می باشد دچار شرک اکبر به الله تعالی شده و مستحق ماندگاری ابدی در آتش می باشد.

الله عزوجل میفرماید: (إنَّهُ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْجَنَّهَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ)
هرکس برای خداوند شریک قرار دهد خداوند بهشت را بر او حرام کرده و جایگاهش آتش است و برای ظالمان و مشرکان یاری دهنده ای نیست».( مائده ۷۲)

حق الله سبحانه وتعالی بربندگانش
(ومَن یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَآءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْ تَهْوِی بِهِ الریحُ فِی مَکَانٍ سَحِیقٍ). (حج ۳۱)

کسی که برای خدا انبازی قرار دهد، انگار (به خاطر سقوط از اوج ایمان به حضیض کفر) از آسمان فروافتاده¬ است (و به بدترین شکل جان داده است) و پرندگان (تکه¬های بدن) او را میربایند یا اینکه تندباد او را به مکان بسیار دوری (و دره ژرفی) پرتاب می¬کند (و وی را آن چنان بر زمین می کوبد که بدنش متلاشی و هر قطعه ای از آن به نقطه ای پرت می شود.

رسول الله صلی الله علیه وسلم میفرماید:

(حق الله علی العباد أن یعبدوه ولا یشرکوا به شیئاً و حق العباد علی ‌الله أن لا یعذب من لا یشرک به شیئاً).حق خداوند بر بندگان این است که او را بپرستند و در این پرستش چیزی را شریک خداوند قرار ندهند و حق بندگان بر خداوند این است که کسی را که برای او هیچ گونه شرکی قائل نشده است، عذاب ندهد.»

المصدر : (صحیح البخاری الصفحه أو الرقم: ۲۸۵۶/ المصدر : صحیح مسلم الصفحه أو الرقم: ۳۰/ المصدر : صحیح ابن ماجه الصفحه أو الرقم: ۳۴۸۷/ المصدر : صحیح الجامع الصفحه أو الرقم: ۷۹۶۸)