خداوند متعال میفرماید: ﴿یَٰٓأَهۡلَ ٱلۡکِتَٰبِ لَا تَغۡلُواْ فِی دِینِکُمۡ﴾ [النساء: ۱۷۱]. «ای اهل کتاب! در دینتان غُلو و زیادهروی نکنید».
و در صحیح بخاری از ابن عباس روایت است که او در مورد: ﴿وَقَالُواْ لَا تَذَرُنَّ ءَالِهَتَکُمۡ وَلَا تَذَرُنَّ وَدّٗا وَلَا سُوَاعٗا وَلَا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسۡرٗا﴾ [نوح: ۲۳]. «و گفتند: از معبودانتان دست برندارید و هرگز(بتهای) «وَد»، «سُواع»، «یغوث» و «نسر» را رها نکنید». گفت: اینها نامهای مردان صالحی از قوم نوح بود، وقتی آنها وفات یافتند؛ شیطان به قومشان القا کرد که در جاهایی که آنها مینشستهاند سنگهایی به یاد آنها بگذارید و این سنگها را به نام هر یک از آن بزرگان بنامید و آن قوم همین کار را کردند، تا اینکه آنها از میان رفتند و بعدیها پرستش این سنگها را شروع کردند، ابن قیم میگوید: بسیاری از سلف گفتهاند: وقتی این بزرگان مردند آنها بر قبرهایشان مینشستند سپس تصاویر و مجسمههایشان را تهیه کردند و بعد از مدت مدیدی به عبادت و پرستش آنها پرداختند.
و از عمر فاروق روایت است که پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود: «در تعریف و ستایش من افراط نکنید، آنگونه که نصارا در مورد عیسی علیه السلام افراط نمودهاند، آگاه باشید که من بندهی خدا هستم، پس بگویید بنده و رسول خدا». بخاری و مسلم روایت کردهاند.
پیامبر صلی الله علیه و سلم میفرماید: «از غلو و افراطگرایی بپرهیزید، چون ملتهای پیش از شما را غلو و افراط هلاک گردانید».
امام مسلم از ابن مسعود روایت میکند که پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود: «افراطیها و آنان که از حد میگذرند هلاک شدهاند». تا سه بار این را تکرار فرمود.