استهزاء نمودن به الله سبحانه و تعالی، دین یا پیامبرش علیه الصلاه وسلام:
استهزاء یعنی به ریشخند گرفتن و آن از بزرگترین بی اهمیتی و بی ارزشی برای الله، دین و رسولش و بزرگترین حقارت و بی اعتنایی برای الله تعالی که علویی کبیر است، می باشد.
الله تعالی میفرماید:
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَیَقُولُنَّ إِنَّمَا کُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآَیَاتِهِ وَرَسُولِهِ کُنْتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ (۶۵) لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَانِکُمْ إِنْ نَعْفُ عَنْ طَائِفَهٍ مِنْکُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَهً بِأَنَّهُمْ کَانُوا مُجْرِمِینَ»( توبه ۶۴- ۶۵)«اگر از آنها سؤال کنید گویند: ما شوخی و بازی می کردیم. بگو آیا خدا و آیات و رسولش را مسخره کرده اید؟ عذر نیاورید هر آینه بعد از ایمان خود کافر شدید اگر از طائفه ای از شما درگذریم طایفه دیگر را عذاب می کنیم به سبب اینکه مجرم بودند.
شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله میفرماید:
پیامبر صلی الله علیه وسلم گاهی دشنام دهنده خویش را مورد عفو قرار می داد، و گاهی اگر مصلحتی در آن می دیدند (از او نمی گذشت) و امر به کشتنش می داد، ولی اکنون عفو پیامبر صلی الله علیه وسلم نسبت به دشنام دهنده ناممکن است زیرا ایشان وفات کردند، بنابراین کشتن دشنام دهنده بعنوان حق محض الله و پیامبرش و مومنین باقی می ماند و از او گذشت نمی شود و حد (کشتن) بر او اقامه خواهد شد.
(الصارم المسلول علی شاتم الرسول ج ۲ص۴۳۸).
شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله می گوید: «دشنام الله یا پیامبرش کفری ظاهری و باطنی است، چه دشنام دهنده معتقد باشد که (دشنام دادن) بر وی حرام است یا حلال، و یا از عقیده اش غافل شده باشد، این مذهب فقهاء و سایر اهل سنت است که می گویند ایمان قول و عمل است.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین