ساختن مسجد شرطهایی دارد که باید رعایت شوند

۱٫ مشرک را نسزد که مسجدی بسازد.
۲٫ مساجد خدا را تنها کسانی که به خدا و روز واپسین ایمان دارند و نماز برپا داشته و زکات داده….آباد می کنند(توبه:۱۷ و ۱۸).
پس اگر زکات مالمان را دادیم و آنهم به مستحق آن طبق آیه ۶۰ توبه، دادیم و فقیری در جامعه نماند….گلدسته ها و مناره ها را بالاتر بکشیم و الا….!!!
رسول خدا صلی الله علیه و سلم به زنی که گفت: غلام من نجار است؛ فرمودند: به او امر کن تا منبری بسازد تا بر آن بنشینم(بخاری:۴۴۸ و ۴۴۹) و (صحیح ابی داود: ۴۷۷ و ۴۷۸).
مسجد در زمان پیامبر صلی الله علیه و سلم، ابوبکر و عمر رضی الله عنهما، با خشت و گل بود و در زمان عثمان رضی الله عنه دیوارها و ستونهای مسجد با سنگ های منقش و گچ و سقف آن از چوب شمشاد ساخته شد(بخاری: ۴۴۶).
ابن عباس رضی الله عنهما در کلیسایی که تمثال نداشت، نماز می خواند. مشخص است که کلیساها پر زرق و برق و لوستر و چلچراغ و گچبری و سنگهای قیمتی دارند.
عثمان رضی الله عنه در پاسخ به کسانی که به گچبری مسجد، اعتراض کردند؛ فرمودند: من از رسول خدا شنیدم که فرمودند:”کسی که مسجدی را آباد کند و با آن رضای خدا را طلب کند، خداوند در بهشت برای او، مانند آن را بنا می کند(بخاری:۴۵۰) و (ابن ماجه: ۷۳۵). همین حدیث هم از عمر رضی الله عنه، نقل شده است(التعلیق الرغیب:۱۱۷/۱- تخریج المختاره: ۲۳۴).
 پس اگر صرفا برای رضای خدا ساخته شود ولو پر زرق و برق، و سهم فقرا از صدقات و زکات  به آنها داده شود؛جایز است، عثمان رضی الله عنه حق فقرا را به آنها می داد و پول زیادی داشت، در سایه مناره های !!!! سربه فلک کشیده مساجد او، فقیری نبود!!! این شرط اساسی و مهمی هست.