وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ابو عبدالله (علیه السلام) می فرماید: « لما قبض أمیر المؤمنین ع أخرجه الحسن و الحسین و رجلان آخران حتى إذا خرجوا من الکوفه ترکوها عن أیمانهم ثم أخذوا فی الجبانه حتى مروا به إلى الغری فدفنوه و سووا قبرهو انصرفوا»،
یعنی : « چون امیرالمؤمنین (علیه السلام) وفات کرد، حسن و حسین (علیهما السلام) با دو مرد دیگر جنازه اش را بیرون بردند، چون از شهر کوفه خارج شدند، کوفه را بدست راست خود قرار دادند و راه جبانه (گورستان ) را پیش گرفتند تا آن را بغری رسانیدند، و در آنجا دفنش کردند و قبرش را هموار نموده ، مراجعت کردند(برگشتند)».
الکافی للکلینی ، ج ۱ ، ص ۴۵۸ ح ۱۱ ؛ الوافی للفیض الکاشانی ، ج ۱۴ ، ص ۱۴۱۲٫
سند این حدیث بنابه دیدگاه علامه محمد تقی مجلسی اول ، «موثق کالصحیح» می باشد. (روضه المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، ج۵، ص ۴۰۴).
و بنابه دیدگاه علامه محمد باقر مجلسی دوم ، «مرسل کالموثق بل کالصحیح» است. بنگرید به : (مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج۵، ص ۳۱۱).