سؤال از نوح علیه السلام در مورد تبلیغ برنامه‌ی خدا(۲)

ابن ماجه، باب: [صِفَهِ أُمَّهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ]

۳۶۱- «عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلی الله علیه و سلم: یَجِیءُ النَّبِیُّ – وَمَعَهُ الرَّجُلَانِ، وَیَجِیءُ النَّبِیُّ – وَمَعَهُ الثَّلَاثَهُ، وَأَکْثَرُ مِنْ ذَلِکَ وَأَقَلُّ، فَیُقَالُ لَهُ: هَلْ بَلَّغْتَ قَوْمَکَ؟ فَیَقُولُ: نَعَمْ، فَیُدْعَى قَوْمُهُ، فَیُقَالُ: هَلْ بَلَّغَکُمْ؟ فَیَقُولُونَ: لَا، فَیُقَالُ: مَنْ یَشْهَدُ لَکَ؟ فَیَقُولُ: مُحَمَّدٌ وَأُمَّتُهُ، فَیُدْعى أُمَّهُ مُحَمَّدٍ، فَیُقَالُ: هَلْ بَلَّغَ هَذَا؟ فَیَقُولُونَ: نَعَمْ، فَیَقُولُ: وَمَا عِلْمُکُمْ بِذَلِکَ؟ فَیَقُولُونَ: أَخْبَرَنَا نَبِیُّنَا بِذَلِکَ: أَنَّ الرُّسُلَ قَدْ بَلَّغُوا، فَصَدَّقْنَاهُ، قَالَ: فَذَلِکُمْ قَوْلُهُ تَعَالَى: ﴿وَکَذَٰلِکَ جَعَلۡنَٰکُمۡ أُمَّهٗ وَسَطٗا لِّتَکُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَیَکُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَیۡکُمۡ شَهِیدٗا﴾ [البقره: ۱۴۳]».

361. «از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: روز قیامت پیامبری می‌آید و با او دو نفر خواهند بود و پیامبر دیگری می‌آید و سه نفر با او هستند و پیامبرانِ دیگری یکی یکی می‌آیند و با آن‌ها کم‌تر یا بیشتر از سه نفر هستند و به او (هر پیامبری که با قومش در دادگاه خدا حاضر می‌شود) گفته می‌شود: آیا برنامه‌ی خدا را در میان قومت تبلیغ کردی؟ جواب می‌دهد: بله، قومش فرا خوانده می‌شوند و به آن‌ها گفته می‌شود: آیا پیامبر خدا، برنامه‌ی خدا را به شما رساند؟ می‌گویند: خیر، خطاب به پیامبرصلی الله علیه و سلم گفته می‌شود: شاهد و گواه تو [در امر تبلیغ] کیست؟ جواب می‌دهد: محمد و امتش، پس امت محمد فرا خوانده می‌شوند و به آن‌ها گفته می‌شود: آیا این پیامبر، برنامه‌ی خدا را به قومش رساند؟ می‌گویند: بله، خداوند می‌فرماید: شما از کجا می‌دانید؟ می‌گویند: پیامبرمان ما را به آن خبر داده است و فرموده است که همه‌ی پیامبران برنامه‌ی خدا را به امت‌شان رسانده‌اند و ما نیز سخن او را تصدیق کردیم، پیامبر  صلی الله علیه و سلم فرمودند: این است معنی آنچه که خدا می‌فرماید: ﴿وَکَذَٰلِکَ جَعَلۡنَٰکُمۡ أُمَّهٗ وَسَطٗا لِّتَکُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَیَکُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَیۡکُمۡ شَهِیدٗا﴾ [البقره: ۱۴۳].«بی‌گمان شما را ملتی متعادل قرار دادیم تا شاهدانی بر مردم باشید و پیامبرتان بر شما گواه باشد»».