ژرفای محبت سیطرهیافته بر قلب ابوبکررضی الله عنه با رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم، در سفر هجرت نمایان میگردد.
البته نگاهی به سیرت رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم نمایانگر محبت و دلدادگی تمام صحابه به آن حضر ت صلی الله علیه وآله وسلم میباشد.
این محبت خدایی، محبتی است خالصانه که از دل سرچشمه میگیرد و محبتی منافقانه نیست که ریشهاش دنیوی باشد و منفعتی گیتیانه یا ترس از چیزی در خود نهفته داشته باشد.
یکی از زمینههای این محبت و دلباختگی نسبت به رسولخداصلی الله علیه وآله وسلم ویژگیهای شایستهی آن حضرت در پهنهی رهبری امت است. او، آن چنان بزرگوار بود که بیداری میکشید تا دیگران راحت بخوابند؛ سختیها را به جان میخرید تا دیگران راحت باشند و گرسنگی میکشید تا دیگران سیر شوند؛ از شادی آنان شاد میگشت و از غم و اندوهشان غمگین. پس هر کس که به رضای خدا راه پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم و صحابه را درتمام امور زندگیش در پیش بگیرد و خودش را در غمها و شادیهای دیگران سهیم بداند، محبوب و مورد احترام دیگران واقع میشود. این واقعیت، دربارهی مسؤولان و صاحبمنصبان نیز صادق است.
(نام کتاب:خلفای راشدین؛ابوبکرصدیق رضی الله عنه، مؤلف:دکترعلی صلابی)