وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
رسول الله صلی الله علیه وسلم از زیاده روی عبدالله بن عمرو رضی الله عنه در عبادت مطلع گردید، بنابر این به او فرمود:
«أَلَمْ أُخْبَرْ أَنَّکَ تَصُومُ النَّهَارَ وَتَقُومُ اللَّیْلَ؟» قُلْتُ: بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «فَلاَ تَفْعَلْ، صُمْ وَأَفْطِرْ، وَقُمْ وَنَمْ، فَإِنَّ لِجَسَدِکَ عَلَیْکَ حَقًّا، وَإِنَّ لِعَیْنِکَ عَلَیْکَ حَقًّا، وَإِنَّ لِزَوْجِکَ عَلَیْکَ حَقًّا وَإِنَّ لِزَوْجِکَ عَلَیْکَ حَقًّا».[۱]
«آیا درست است که شنیده‌ام که تو روزها را روزه می‌گیری و شب‌ها را به نماز می‌ایستی»؟
گفت: درست است یا رسول الله.
فرمود: «از این به بعد این کار را نکن، روزه بگیر و برخی روزها هم بخور، شب‌ها بخواب و به نماز بایست، زیرا جسمت حقی بر تو دارد، چشمانت بر تو حقی دارند، همسرت هم بر تو حقی دارد و مهمانت نیز بر تو حقی دارد».
[۱]– بخاری، ۱۸۳۹ و مسلم، ۱۹۶۳٫