وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
اگر طرفین در دنیا ازدواج کرده باشند و هردو اهل بهشت باشند در آنجا نیز باهم ازدواج می کنند.
خداوند متعال می فرماید:
{جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِم} [۱]،
یعنی : « بهشت های عدن که آنان با پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان که درستکارند در آن داخل میشوند.»
و همچنین در آیه ای دیگر می فرماید: {هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فی ظِلالٍ عَلَى الْأَرائِکِ مُتَّکِؤُنَ} [۲]،
یعنی :« آنها با همسرانشان در زیر سایهها بر تختها تکیه میزنند. » ، در آیاتی که به «ازواج» تصریح شده مشخص می شود که این ازواج خاص هستند و همان زنانی می باشند که دنیایی بودند خاصتاً که در آیات (۲۳ / رعد و ۸ / غافر ) ، مقارن شده است با « آبائِهِمْ » و « ذُرِّیَّاتِهِمْ » و همچنین تصریح به « مَنْ صَلَحَ » شده است که دلالت بر این می کند این افرادی که ذکر شدند باید صالح و درستار باشند واین وصف افراد دنیایی است نه «حور عین» که ذاتاً بهشتی هستند.
امّا اگر در دنیا باهم ازدواج نکرده باشند الله اعلم اگر بهشتی باشند با رضایت طرفین در بهشت ان شاء الله باهم ازدواج می کنند و از حدیث نبوی پیامبر صلی الله علیه و سلم
که فرموده است: « المرء مع من أحب»[ یعنی: «انسان همراه با کسی است که دوستش دارد.»،
بر طبق این حدیث شریف، هرکس ، دیگری ای را دوست داشته باشد به شرط ایمان در آخرت همراه او خواهد بود.
همچنین در حدیث صحیحی دیگری از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت است که فرمودند: «المرأه لآخر أزواجها»[۴]، یعنی : «زن متعلق به آخرین (مرد ازدواجش) شوهرش است»، که البته این نیز مشروط به رضایت طرفین و صبر زن در دنیا می باشد.
زوجین در بهشت با کدام همسرش زندگی میکند
اگر طرفین در دنیا ازدواج کرده باشند و هردو اهل بهشت باشند در آنجا نیز باهم ازدواج می کنند.
خداوند متعال می فرماید:
{جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّیَّاتِهِم} [۱]،
یعنی : « بهشت های عدن که آنان با پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان که درستکارند در آن داخل میشوند.»
و همچنین در آیه ای دیگر می فرماید: {هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فی ظِلالٍ عَلَى الْأَرائِکِ مُتَّکِؤُنَ} [۲]،
یعنی :« آنها با همسرانشان در زیر سایهها بر تختها تکیه میزنند. » ، در آیاتی که به «ازواج» تصریح شده مشخص می شود که این ازواج خاص هستند و همان زنانی می باشند که دنیایی بودند خاصتاً که در آیات (۲۳ / رعد و ۸ / غافر ) ، مقارن شده است با « آبائِهِمْ » و « ذُرِّیَّاتِهِمْ » و همچنین تصریح به « مَنْ صَلَحَ » شده است که دلالت بر این می کند این افرادی که ذکر شدند باید صالح و درستار باشند واین وصف افراد دنیایی است نه «حور عین» که ذاتاً بهشتی هستند.
امّا اگر در دنیا باهم ازدواج نکرده باشند الله اعلم اگر بهشتی باشند با رضایت طرفین در بهشت ان شاء الله باهم ازدواج می کنند و از حدیث نبوی پیامبر صلی الله علیه و سلم
که فرموده است: « المرء مع من أحب»[ یعنی: «انسان همراه با کسی است که دوستش دارد.»،
بر طبق این حدیث شریف، هرکس ، دیگری ای را دوست داشته باشد به شرط ایمان در آخرت همراه او خواهد بود.
همچنین در حدیث صحیحی دیگری از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت است که فرمودند: «المرأه لآخر أزواجها»[۴]، یعنی : «زن متعلق به آخرین (مرد ازدواجش) شوهرش است»، که البته این نیز مشروط به رضایت طرفین و صبر زن در دنیا می باشد.