وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
فرمودند که همراه جمع کردن مال زهد و توکل می تواند شد و صورت آن این است که به مال دل نبندد و در جستجوی بیش از ضرورت نیفتد پس این زهد است.
و اگر به غیر طلب و انهماک زاید از ضرورت او را خداوند متعال عطا فرماید این هم خلاف زهد نیست و توکل این است که اسباب را موثر نداند و بر آنها اعتماد نکند.
بلکه اتکاء خود محض بر ذات باری اسمه کند و هر چیز را عطای او داند برای تحصیل توکل ترک اسباب و ترک کسب خود ضروری نیست.
ضمائر الحکمه؛ دکتر مولانا محمد عبدالحی عارفی ؛ص(۴۳۲)