«إِنَّ الْمَرْأَهَ خُلِقَتْ مِنْ ضِلَعٍ لَنْ تَسْتَقِیمَ لَکَ عَلَى طَرِیقَهٍ، فَإِنِ اسْتَمْتَعْتَ بِهَا اسْتَمْتَعْتَ بِهَا وَبِهَا عِوَجٌ، وَإِنْ ذَهَبْتَ تُقِیمُهَا، کَسَرْتَهَا وَکَسْرُهَا طَلَاقُهَا».[۱]
«زن از دندهای آفریده شده است که هرگز با هیچ روشی به دست تو راست نمیشود، پس اگر (با همان حال) از وی بهره بگیری، بهره گرفتهای و کجی او باقی است و اگر بخواهی او را راست کنی او را میشکنی و شکستنش همان طلاق اوست».