ﻗﺎﻝ ﺷﯿﺦ ﺍﻻﺳﻼﻡ ﺍﺑﻦ ﺗﯿﻤﯿﺔ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ تعالی:
ﺍﻟﻤﺤﺒﻮﺱ ﻣﻦ ﺣُﺒﺲ ﻗﻠﺒﻪ ﻋﻦ ﺭﺑﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ، ﻭ ﺍﻟﻤﺄﺳﻮﺭ ﻣﻦ ﺃﺳﺮﻩ ﻫﻮﺍﻩ.
یعنی؛ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺍﺯ {ﯾﺎﺩ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ} ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻭﺍﻻﻣﻘﺎﻣﺶ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﺳﯿﺮ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﻫﻮﯼ ﻧﻔﺴﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ.
(ﻧﻔﺴﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺳﯿﺮ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻭ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﻮﺩﻩ)
[ ﺍﻟﻮﺍﺑﻞ ﺍﻟﺼﯿﺐ ﺹ ۱۰۹ ]
مقاله پیشنهادی
چقدر شکایت میکنی و میگویی که فقیر هستم و حال آنکه زمین و آسمان و ستارهها، از آنِ تو هستند
ایلیا ابوماضی میگوید: کم تشتکی وتقول أنک معدم والأرض ملک والسماء والأنجم «چقدر شکایت …