حضرت عایشه رضی الله عنها راضی به این نبودند که به صدای زنگوله شتر گوش فرا دهند، احیاناً اگر صدای آن به گوش میرسید فوراً به ساربان دستور توقف کاروان را میدادند، تا این آواز به سمعشان نرسد. در صورتیکه باز هم آن آواز به گوش میرسید، دستور میدادند تا هرچه سریعتر حرکت کنند، تا آن آواز به گوش نرسد[۱].
واقعاً چقدر جای تعجب است که اعمال بانوان در صدر اسلام در چه سطح والای معنویت و ارزشهای بلند شریعت قرار داشت، اما در حال حاضر اگر معیار و رجحان اخلاقی زنان را با باورهای شریعت مورد مقایسه قرار دهیم متوجه خواهیم شد که با هم چه اختلافنظرهای عمیقی دارند و به چه وضع اسفناکی به انزوا کشیده شده است.
[۱]– مسند احمد بن حنبل ج ۶ ص ۱۵۶٫