مسیحیان، مبشرین (دعوتگران به مسیحیت) خود را در بین قبایل مغول با هدف مسیحی کردن آنها منتشر می ساختند و هلاکو خان طاغوت نیز به سبب همسر صلیبی خود ظفر خاتون، راه دعوت را برایشان همواره کرده بود.
روزی جماعتی از بزرگان مسیحی در یک جشن مغولی بزرگ که به سبب مسیحی شدن یکی از فرماندهان مغول برپا شده بود حضور یافتند، در مراسم جشن، یکی از مبشرین، شروع به دشنام دادن به پیامبر کرد، و در آنجا یک سگ شکاری هم بسته شده بود.
زمانی که این صلیبی کینه توز شروع به دشنام و ناسزا به پیامبر کرد صدای پارس شدید سگ بلند شد و بر خروشید سپس به صلیبی حمله ور شد و او را بشدت زخمی ساخت، که دیگران با تلاش بسیار از دست سگ رهایش ساختند…
برخی از حاضران گفتند:
این کار سگ بخاطر دشنام دادن تو به محمد -صلی الله علیه وسلم- بود.
صلیبی گفت:
هرگز چنین نیست، بلکه این سگ جان-دوست است، و دید چون من با دستم اشاره می کنم بهمین خاطر گمان کرد می خواهم او را بزنم.
سپس دوباره دشنام و ناسزا به پیامبر را از سر گرفت و این بار دشنام های رکیک تری بر زبان کثیفش آورد..
در این هنگام سگ طنابش را پاره کرد و روی گردن آن صلیبی پرید و بلافاصله شاهرگ او را قطع کرد بنابراین آن صلیبی فورا به درک واصل شد..
در این هنگام حدود ۴۰ هزار نفر از مغولها اسلام آوردند».
الله أکبر والعزه لله. اللهم صل علی محمد و علی آله و صحبه وسلم
منبع: ابن حجر رحمه الله .. (الدرر الکامنه / صفحه ۲۰۲)