آن کتاب خداوند است که بر داود علیه السلام نازل نمود. خداوند میفرماید: ﴿وَءَاتَیۡنَا دَاوُۥدَ زَبُورٗا ١۶٣﴾ [النساء: ۱۶۳]. «و به داود زبور دادیم».
قتاده در تفسیر این آیه میگوید: «کنا نحدث أنه دعاء علمه الله داود وتحمید وتمجید لله عز وجل لیس فیه حلال ولا حرام ولا فرائض ولا حدود» «ما میدانیم که آن دعاهایی بود که خداوند به داود آموخت و شامل حمد و ستایش برای الله عزوجل بود و در آن از حلال و حرام و فرائض و حدود بحثی نبود».