روی گردانی از پدر، کفر است

عَنْ أَبِی عُثْمَانَ قَالَ: لَمَّا ادُّعِیَ زِیَادٌ لَقِیتُ أَبَا بَکْرَهَ س فَقُلْتُ لَهُ: مَا هَذَا الَّذِی صَنَعْتُمْ؟ إِنِّی سَمِعْتُ سَعْدَ بْنَ أَبِی وَقَّاصٍ یَقُولُ: سَمِعَ أُذُنَایَ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و سـلم وَهُوَ یَقُولُ: «مَنِ ادَّعَى أَبًا فِی الإِسْلاَمِ غَیْرَ أَبِیهِ، یَعْلَمُ أَنَّهُ غَیْرُ أَبِیهِ، فَالْجَنَّهُ عَلَیْهِ حَرَامٌ». فَقَالَ أَبُو بَکْرَهَ: وَأَنَا سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و ســـلم. (م/۶۳)

ابوعثمان می‌گوید: هنگامی‌که زیاد به شخصی غیر از پدرش، نسبت داده شد، ابوبکره را دیدم و گفتم: این چه کاری است که شما انجام داده‌اید؟ من از سعد بن ابی وقاص شنیدم که می‌گفت: با گوش‌های خود شنیدم که رسول الله صلی الله علیه و ســلم می‌فرمود: «مسلمانی که دانسته، خودش را به شخصی غیر از پدرش، نسبت دهد، بهشت برایش حرام می‌گردد». ابوبکره گفت: من هم این سخن را از رسول الله صلی الله علیه و سلم شنیده‌ام.