متکلمین بنا بر خواسته های خویش و در راستای پشتیبانی و حمایت از مذهب و اندیشه ی خود، منهج و روش خویش را بر خط مشی و رویکرد سلف، مقدّم می دارند. لذا میگویند: روش سلف، سالمتر و به احتیاط نزدیکتر است.
در مقابل منهج و رویکرد متکلمین، پربارتر و محکمتر است. در نتیجه متکلمینِ متأخر و معاصر را تیز هوش تر و آگاهتر از سلف می دانند. فضل و برتری، علم، بیانِ علم، تحقیق و شناخت را از فاکتورهای متکلمین میدانند. در قبال، نقص و کوتاهی، خطا و عدم آگاهی را به سلف نسبت میدهند.
متأسفانه بهترین کاری که آقایون در حقِّ سلف انجام داده اند این است که می گویند: سلف صالح دچار کوتاهی و تفریط شده اند!!! لذا برای سلف به دنبال عذر می گردند تا کارشان را توجیه کنند!!!
شیخ الاسلام ابن تیمیه : می گوید: جای هیچ گونه شکی نیست که چنین عملی شاخهای از رفض(نپذیرفتن) است. گر چه این کارشان تکفیر سلف را در پی ندارد – آنچنان که روافض و خوارج می گویند-، و گر چه همچون معتزله و زیدیه و دیگران صحابه را فاسق نمی خوانند، اما نسبت جهالت و خطاکاری و گمراهی و گناهکار بودنِ اصحاب را ثابت میکنند! و اگر فسق هم محسوب نشود، گمان شده است که نسلهای بعد که دینداریشان به یاران رسول الله نمی رسد، از صحابه عالمتر، برتر و با فضیلت ترند!
برای کسی که در قرآن و سنت و آنچه تمام گروههای اهل سنت و جماعت بر آن اتفاق نظر دارند، تدبر نماید، ثابت شده است که بهترین قرون این امت در گفتار و کردار و اعتقاد و دیگر فضیلتها، قرن اول یعنی صحابه سپس نسل بعد و بعد از ایشان هستند. چنان که با چندین سند از رسول الله ثابت شده است.
در علم، عمل، عقل و خرد، دینداری و تبلیغ دین از خَلَف و آیندگان برترند. آنان سزاوارترین انسانها در بیان و توضیح هر مشکلی هستند. این سخن را فقط دشمنانِ لجوج و متکبرِ اسلام که امور ضروری را قبول ندارند، انکار می کنند.
چنان که ابن مسعود می گوید: هر کس از شما می خواهد به سنت پایبند باشد، به سنتِ آنانی چنگ آویزد که فوت کرده اند؛ چرا که زندگان از افتادن در فتنه ها در امان نیستند. آنان( که از دنیا رفتند) اصحاب محمد هستند که نیکو دلترین، عالمترین و کم تکلّف ترین افراد امت بودند.
مردمانی بودند که الله متعال آنان را برای هم صحبتی رسول و برپایی دینش برگزید. قدرشان را بدانید و به روش ایشان تمسّک جویید. چرا که آنان راست و درست بر هدایت بودند. و دیگران گفته اند: بر روش سلف باشید. زیرا آنان چیزی را آوردند که کافی و پاسخگو است.
هیچ خیر و نیکی ای نبوده که آنان بدان دست نیافته و نفمهیده باشند. امام شافعی در رساله ی خود چقدر زیبا گفته است که: آنان در علم و خرد و دین و فضیلت و هر وسیله ای که بتوان با آن علمی را کسب نمود و به هدایت رسید، بالاتر و برتر از ما بودند. رأی آنان برای ما از رأی خودمان هم بهتر است.