عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضی الله عنهما قَالَ: حَدَّثَتْنِی خَالَتِی مَیْمُونَهُ رضی الله عنها قَالَتْ: «أَدْنَیْتُ لِرَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وسلم غُسْلَهُ مِنَ الْجَنَابَهِ، فَغَسَلَ کَفَّیْهِ مَرَّتَیْنِ أَوْ ثَلَاثًا، ثُمَّ أَدْخَلَ یَدَهُ فِی الْإِنَاءِ، ثُمَّ أَفْرَغَ بِهِ عَلَى فَرْجِهِ، وَغَسَلَهُ بِشِمَالِهِ، ثُمَّ ضَرَبَ بِشِمَالِهِ الْأَرْضَ، فَدَلَکَهَا دَلْکًا شَدِیدًا، ثُمَّ تَوَضَّأَ وُضُوءَهُ لِلصَّلَاهِ، ثُمَّ أَفْرَغَ عَلَى رَأْسِهِ ثَلَاثَ حَفَنَاتٍ مِلْءَ کَفِّهِ، ثُمَّ غَسَلَ سَائِرَ جَسَدِهِ، ثُمَّ تَنَحَّى عَنْ مَقَامِهِ ذَلِکَ، فَغَسَلَ رِجْلَیْهِ، ثُمَّ أَتَیْتُهُ بِالْمِنْدِیلِ فَرَدَّهُ».[۱]
ابن عباس رضی الله عنهما میگوید که خالهام میمونه ل، همسر پیامبر صلی الله علیه وسلم برایم چنین بیان کرد: آب غسل جنابت کنار رسول الله صلی الله علیه وسلم گذاشتم. او دستهایش را تا مچ دو یا سه بار شست. سپس دستش را وارد ظرف آب کرد و بر شرمگاهش آب ریخت و با دست چپ آن را شست. آنگاه دست چپش را به زمین زد و آن را به شدت مالید، بعد از آن، مانند وضوی نماز، وضو گرفت. دو کف دستش را سه بار پر از آب کرد و بر سرش ریخت، سپس تمام بدنش را شست و در پایان، با اندکی جابهجایی، پاهایش را شست. من برایش حوله آوردم، که آن را نپذیرفت.
سنت این است که فرد مسلمان، قبل از غسل، وضویی مانند وضوی نماز بگیرد، پس اگر غسل نمود و قبلش وضو نگرفت یا قبل از غسل وضو گرفت، برایش مشروع نیست که بعد از غسل نیت وضو نماید.
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۷۶ و مسلم حدیث شماره ۳۱۷ با لفظ مسلم