روشنفکری یا جاهلیت قرن بیست و یکم!

به تازگی گروهی پیدا شده اند که زیر نام روشنفکری دقیقا سخنان تاریک فکران عصر نزول قرآن را تکرار می کنند:

می گویند داستانهای قرآن اسطوره و افسانه است نه حقیقتی آسمانی! درحالی که قرآن صاحب این سخن را کافر می نامد:

“یَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ” {انعام ۲۵} «کافران می‌گویند: اینها (که تو بر ما می‌خوانی) جز افسانه‌های پیشینیان چیز دیگری نیست».

می گویند عذاب و عقاب واقعی نیست بلکه تمثیل است و سنبل!  در حالی که قرآن در سوره طور بعد از شش قسم متوالی, می فرماید:

“إِنَّ عَذَابَ رَبِّکَ لَوَاقِعٌ” {طور:۷} «قطعاً عذاب پروردگارت واقع می‌شود».

می گویند قرآن خواب است و خواب نامه! درحالی که قرآن صاحب این سخن را از نعمت ایمان محروم می داند:

کسانی که می گویند قرآن خواب و رؤیاست مانند اخلاف همفکرشان از نعمت ایمان بی بهره اند {انبیاء ۵ و ۶}