بخاری، «سوره الحج» باب: [﴿وَتَرَى ٱلنَّاسَ سُکَٰرَىٰ﴾]
۳۱۶- «عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الخُدْرِیِّ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و سلم: یَقُولُ اللَّهُ جل جلاله یَوْمَ القِیَامَهِ: یَا آدَمُ، یَقُولُ: لَبَّیْکَ رَبَّنَا وَسَعْدَیْکَ، فَیُنَادَى بِصَوْتٍ: إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکَ أَنْ تُخْرِجَ مِنْ ذُرِّیَّتِکَ بَعْثًا إِلَى النَّارِ، قَالَ: یَا رَبِّ! وَمَا بَعْثُ النَّارِ؟ قَالَ: مِنْ کُلِّ أَلْفٍ أُرَاهُ، قَالَ: تِسْعَ مِائَهٍ وَتِسْعَهً وَتِسْعِینَ، فَحِینَئِذٍ تَضَعُ الحَامِلُ حَمْلَهَا، وَیَشِیبُ الوَلِیدُ، وَتَرَى النَّاسَ سُکَارَى وَمَا هُمْ بِسُکَارَى، وَلَکِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِیدٌ، فَشَقَّ ذَلِکَ عَلَى النَّاسِ، حَتَّى تَغَیَّرَتْ وُجُوهُهُمْ، فَقَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و سلم: مِنْ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ تِسْعَ مِائَهٍ وَتِسْعَهً وَتِسْعِینَ، وَمِنْکُمْ وَاحِدٌ، ثُمَّ أَنْتُمْ فِی النَّاسِ کَالشَّعْرَهِ السَّوْدَاءِ فِی جَنْبِ الثَّوْرِ الأَبْیَضِ، أَوْ کَالشَّعْرَهِ البَیْضَاءِ فِی جَنْبِ الثَّوْرِ الأَسْوَدِ، وَإِنِّی لَأَرْجُو أَنْ تَکُونُوا رُبُعَ أَهْلِ الجَنَّهِ، فَکَبَّرْنَا، ثُمَّ ثُلُثَ أَهْلِ الجَنَّهِ، فَکَبَّرْنَا، ثُمَّ شَطْرَ أَهْلِ الجَنَّهِ، فَکَبَّرْنَا».
- «از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت شده است که گفت: پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند متعال روز قیامت میفرماید: «ای آدم! او هم جواب میدهد: بله خدایا! آمادهی خدمت و اجابت امرت هستم! پس صدایی او را مخاطب قرار میدهد و میگوید: خداوند تو را دستور داده است که از فرزندانت گروهی را [که مستحق دوزخ هستند]، به طرف آتش جدا کن، آدم میگوید: خدایا! گروه مستحق آتش کدامها هستند؟ فرمودند: از هر هزار نفر – راوی میگوید (شک راوی) به نظرم پیامبرصلی الله علیه و سلم فرمودند: خداوند میفرماید: [از هر هزار نفر] نهصد و نود و نه نفر، مستحق آتش هستند، پس در چنین موقیعتی است که زن حامله از شدت عذاب خداوند در آن روز حملش را فرو مینهد و نوزاد پیر میشود و تو (هر بینندهای) مردم را مست میبینی، اما حقیقت امر این است که آنها مست نیستند، بلکه عذاب خداوند بسیار شدید است»، این فرمودهی پیامبر صلی الله علیه و سلم بر مردم سخت آمد (بسیار ناراحت شدند) به طوری که چهرههایشان متغیر و متحول شد، پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند: «نهصد و نود و نه نفر از یأجوج و مأجوج و یک نفر از شما [مستحق آتش است]، شما در میان مردم مشخص هستید، همچون موی سیاه بر پهلوی گاو سفید یا موی سفید بر پهلوی گاو سیاه و من امیدوارم که یک چهارم اهل بهشت شما باشید، پس ما اصحاب تکبیر گفتیم، سپس فرمودند: امیدوارم یک سوم اهل بهشت شما باشید، پس تکبیر گفتیم، سپس فرمودند: امیدوارم نصف اهل بهشت شما باشید، پس تکبیر گفتیم».
در روایتی که ابواسامه از اعمش آورده است حرف «واو» قبل از فعل «تَری» نیامده و نیز به جای «مِنْ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ تِسْعَ مِائَهٍ وَتِسْعَهً وَتِسْعِینَ» چنین آمده است: «مِنْ کُلِّ أَلْفٍ تِسْعَ مِائَهٍ وَتِسْعَهً وَتِسْعِینَ».
امام بخاری در قسمت «الأنبیاء» بعد از داستان یأجوج و مأجوج و نیز در آخر کتاب «الرقاق» روایات دیگری در این زمینه ذکر کرده است و نیز امام مسلم آن را در باب [بیان کون هذه الأمه نصف أهل الجنه] با الفاظی نزدیک به الفاظ امام بخاری آورده است.