روباهی در منطقه‌ای زندگی می‌کرد که به صورت مادرزادی دست و پا نداشت

روباهی در منطقه‌ای زندگی می‌کرد که به صورت مادرزادی دست و پا نداشت و شیری شکاری می‌گرفت و نزدیکی او می‌خورد و باقی مانده‌اش را برای او می‌گذاشت^([۱]).

﴿وَمَا مِن دَآبَّهٖ فِی ٱلۡأَرۡضِ وَلَا طَٰٓئِرٖ یَطِیرُ بِجَنَاحَیۡهِ إِلَّآ أُمَمٌ أَمۡثَالُکُمۚ مَّا فَرَّطۡنَا فِی ٱلۡکِتَٰبِ مِن شَیۡءٖۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ یُحۡشَرُونَ٣٨﴾ [الأنعام: ۳۸] – یعنی: «و هیچ جنبنده‌ای روی زمین نیست و هیچ پرنده‌ای که دو بالش را به پرواز در می‌آورد مگر این‌که گروه‌هایی از شما هستند که خدا روزی آن‌ها را می‌دهد».

رزق حضرت مریم مقدّس در محرابش فراهم می‌شد و از او پرسیده شد این رزق پاک از کجا می‌آید؟ می‌فرمود: خدا به هرکس که بخواهد بدون حساب رزق می‌دهد. ﴿وَیَرۡزُقۡهُ مِنۡ حَیۡثُ لَا یَحۡتَسِبُۚ﴾ [الطلاق: ۳]^([۲]).

[۱]– عقل، علم و عمل / ۱ / ص ۱۰ / تألیف بابک محمودی.

[۲]– یعنی: «و به او از جایی که تصورّش نمی‌کند روزی می‌رساند».