رمضان یک آغاز است نه یک پایان (۱)
چند توصیه برای استقامت پس از رمضان
نسبت به شیطان خودت هوشیار باش:
زیرا پس از عبادت طولانی در یک ماه و پس از اولین روز عید ممکن است نوعی سستی برای تو ایجاد شود.
در چنین حالتی است که شیطان مسرور می گردد و به شدت می کوشد تو را در ورطه گناه اندازد تا نسبت به نتیجه عبادتهای رمضان ناامید گردی.
شیطان می کوشد محصولات رمضانی تو را ضایع گرداند. به همین خاطر است که خداوند می فرماید:
وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقاً مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ (سبأ/۲۰)
(واقعاً ابلیس پندار خود را درباره آنان راست گرداند (و به کرسی نشاند). چرا که همگی از او پیروی کردند مگر گروه اندکی از مؤمنان.)
اما باید خوشحال باشیم که ظن ابلیس نسبت به همه ما صدق نمی کند زیرا خداوند در ادامه آیه می فرماید: «الا فریقا من المؤمنین».
پس به خودت بنگر و ببین از کدام گروه هستی؟ آیا در گروه مؤمنانی یا در گروه کسانی که ظن ابلیس در مورد آنان صدق کرده است؟ خداوند می فرماید:
وَلاَ تَکُونُواْ کَالَّتِی نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّهٍ أَنکَاثاً (نحل/۹۲)
(شما (که با پیمان بستن به نام خدا تعهّدی را می پذیرید، به عهد خود وفا کنید و) همانند آن زنی نباشید که (به سبب دیوانگی، پشمهای) رشته خود را بعد از تابیدن، از هم وا می کرد.)
برادر عزیز من…تو نباید مثل اکثر مسلمانان فقط رمضانی باشی، طوری که پس از پایان ماه رمضان در انجام عبادتها سست می شوند و فرایض و واجبات را ضایع می گردانند و نسبت به ارتکاب گناهان و لغزشها بی تفاوت می گردند.
چنین رفتاری مصداق کفر و ناسپاسی در قبال نعمتهای خداوند است. و همچون باز کردن رشته های بافته شده است.
برادران عزیز…جوانان امت…رشته های زیبای بافته شده در رمضان را ضایع نکنید.
اولین توصیه من، خویشتن داری است…و نسبت به گناهان پس از رمضان هشدار می دهم.
مخصوصا گناهان کبیره ای همچون مشاجره با والدین و نافرمانی آنان و روابط ناجایز با جنس مخالف.
خواهش می کنم ثابت قدم باشید. به خدا قسم مقاومت در برابر معصیت، حلاوت و شیرینی خاصی در قلب شما ایجاد می کند که خودتان نیز آن را احساس می کنید و باعث شادمانی ملایکه نیز می گردد.
پس تا حد امکان بکوشید پس از رمضان خود را از ارتکاب گناهان بازدارید…خود را به خاطر امت اسلامی حفظ کنید…زیرا این امت به جوانانی نیاز دارد که در راه طاعت و بندگی خدا ثابت قدم باشند…
نوشته: دکتر عمروخالد