وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
این ماه…ماه صدقه دادن و غذا دادن به فقراست…حکمتش اینست که تا بدانیم که فقرا در چه وضعیتی هستند…
در صومالی روزی چندین بچه و زن و مرد از گرسنگی وفات میبابند…
در میامار…
در افریقای جنوبی…
انا لله و انا الیه راجعون…
اما متاسفانه ما این حکمت را نمیبینیم و بلکه بیشتر از هر وقتی در سفره های رمضان ما غذا وجود دارد…
این ماه به ما این را نشان میدهد که چگونه کمک کنیم…فقیر و مسکین بودن یعنی چه…این ماه به ما یاد میدهد که نعمتها را ببخشیم به دیگران…
این ماه…ماهی است تا یاد بگیریم از لذتهای دنیا دست بکشیم و بار آخرتمان را کم کنیم…
این ماه…ماه جهاد با مال است…
آری…این ماهی است که از ارزوهایی که داشتیم دست بکشیم و هوای نفسمان را زیر پا بگذاریم…این ماه…ماه آزاد کردن خود است..
آری این ماه صدقه و غذا دادن است…
صدقه در رمضان…
از جمله دادن غذا:
﴿وَیُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡکِینٗا وَیَتِیمٗا وَأَسِیرًا ٨ إِنَّمَا نُطۡعِمُکُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمۡ جَزَآءٗ وَلَا شُکُورًا ٩ إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوۡمًا عَبُوسٗا قَمۡطَرِیرٗا ١٠ فَوَقَىٰهُمُ ٱللَّهُ شَرَّ ذَٰلِکَ ٱلۡیَوۡمِ وَلَقَّىٰهُمۡ نَضۡرَهٗ وَسُرُورٗا ١١ وَجَزَىٰهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّهٗ وَحَرِیرٗا ١٢﴾ [الإنسان: ۸-۱۲].
«و به [پاس] دوستی او (الله) بینوا و یتیم و اسیر را خوراک می‌دهند (۸) ما برای خشنودی الله است که به شما غذا می‌دهیم و پاداش و سپاسی از شما نمی‌خواهیم (۹) ما از پروردگارمان از روز عبوسی سخت هراسناکیم (۱۰) پس الله [هم] آنان را از آسیب آن روز نگاه داشت و شادابی و شادمانی به آنان ارزانی داشت (۱۱) و به [پاس] آنکه صبر کردند بهشت و پرنیان پاداششان داد».
حاکم نیشابوری روایت کرده که رسول الل صلی الله علیه و سلم فرمود: «ای مردم… سلام را افشا کنید و غذا دهید و صله ارحام به جای آورید تا به سلامتی وارد بهشت شوید»…
صالحانِ این امت غذا دادن را جزو عبادات می‌دانستند…
ترمذی با سند حسن از رسول الله صلی اللهوعلیه و سلم روایت نموده که فرمود: «هر مومنی که مومنی دیگر را در گرسنگی غذا دهد، خداوند نیز او را از میوه‌های بهشت می‌خوارند، و هر کس مومنی را در تشنگی آب دهد، خداوند او را از رحیق مختوم می‌نوشاند»…
افطار روزه‌دار نیز یک نوع غذا دادن است…
ابن عمر رضی الله عنه افطار نمی‌کرد مگر همراه با یتیمان و بینوایان…
احمد و نسائی روایت کرده‌اند که رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: «هر کس روزه‌داری را افطار دهد مانندِ اجر او را خواهد داشت، جز آنکه از پاداش آن روزه‌دار چیزی کم نمی‌شود»…
این ماه…ماه حسابرسی نفس است…چیزهایی که ما را از عبادت الله مشغول کرده اند…مالی که ما از سجده منع کرده است…این ماه..ماه حسابرسی اینهاست..
شاید این حسابرسی از همه چیز سخت تر باشد…
زیرا نفس ضعیف انسان بسیار مشتاق مال است…
قُلْ إِن کَانَ آبَاؤُکُمْ وَأَبْنَآؤُکُمْ وَإِخْوَانُکُمْ وَأَزْوَاجُکُمْ وَعَشِیرَتُکُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَهٌ تَخْشَوْنَ کَسَادَهَا وَمَسَاکِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیْکُم مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ (۲۴) توبه
«بگو: اگر پدران و پسران و برادران و زنان و عشیره شما» عشیره شخص، نزدیکان نسبی او هستند «و اموالی که کسب کرده‌اید و تجارتی که از کسادش بیمناکید» مراد از کساد اموال در اینجا: عدم فروش آن به سبب فوت وقت به‌خاطر هجرت و مفارقت از وطن، یا به‌سبب مقاطعه کافران با مؤمنان است «و منزلهایی که می‌پسندید»یعنی: آنها را خوش داشته و بدانها بسیار مایلید و همیشه دست‌اندرکار رسیدگی به آنها و تجهیز اسباب و اثاثیه آنها هستید تا پیوسته دل‌پسند و زیبا باشند. آری! اگر این چیزها «نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راه وی دوست‌داشتنی‌تر است» به‌طوری که با مشغول شدن به آنها از حق خداوند جلّ جلاله واجرای اوامر وی و هجرت و جهاد در راه وی غافل مانده‌اید «پس منتظر باشید تا خدا فرمانش را به اجرا درآورد»و عذاب و مجازاتی را که مقتضای مشیت وی است، محقق گرداند «و خدا گروه فاسقان را هدایت نمی‌کند» زیرا کسانی که آنچه را ذکر شد، از خدا جلّ جلاله و رسول وی صلّی الله علیه و آله و سلّم! دوست‌تر داشته و به جهاد در راه وی تمایل نداشته باشند، فاسق‌اند و سزاوار هدایت نمی‌باشند.
ابن حجر الکوردی