وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
تاریخ، غزوه ی بدر و حطین و فتح مکه و اندلس را به یاد نمی آورد مگر در ماه رمضان…
صالحان، رسیدن به رمضان را از بزرگترین نعمتها میدانستند…
معلی بن فضل می گوید سلف شش ماه دعا میکردند که خداوند آنان را به رمضان برساند!
یحیی بن ابی کثیر میگوید: یکی از دعاهایشان چنین بود که: خدایا ما را تا رمضان سالم نگهدار و رمضان را به من برسان و آن را پذیرفته شده از من تحویل بگیر…
چنین بود… رمضان میرسید در حالی که در انتظار رسیدن آن بودند…با نماز و روزه و صدقه و قیام، خود را آماده ی رمضان میکردند…
شبشان را برای رمضان زنده میداشتند و روزشان را روزه میگرفتند… چرا که
این ماه، روزهایی چند بیش نیست، بنابراین آن را غنیمت میشمردند…
اگر در حال آنان تامل میکردی آنها را گریان میدیدی یا در حال قیام و یا در سجده و دعا…