ابن قیم رحمه اللّٰه می فرماید:
«برای قلب؛امری مفیدتر از رفتار نیک با مردم توام با لطف و خیرخواهی،نیست.
چنین رفتاری با مردم،یکی از اشکال زیر را دربر دارد :
یا شخص مقابل اجنبی است؛پس محب و دوستی او را کسب می کنی.
یا دوست و رفیق است،پس رفاقت و دوستیش بیشتر دوام پیدا می کند.
و یا دشمن کینه توز است،پس بر اثر لطف و کرم تو آتش خشمش خاموش و شرش دور می شود.
و هرکس با رفتار مردم با احتمالات خوش معامله کند و به آنها حسن ظن داشته باشد نیتش سالم گشته،و سینه اش فراخی می یابد. قلبش عافیت می یابد و الله او را از بدی وحیله حفظ می کند.»
[ﻣﺪﺍﺭﺝ ﺍﻟﺴﺎﻟﻜﻴﻦ]