از عایشه رضی الله عنها روایت شده است که گفت:
«مَا ضَرَبَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ شَیْئًا قَطُّ بِیَدِهِ، وَلَا امْرَأَهً، وَلَا خَادِمًا، إِلَّا أَنْ یُجَاهِدَ فِی سَبِیلِ اللهِ، وَمَا نِیلَ مِنْهُ شَیْءٌ قَطُّ، فَیَنْتَقِمَ مِنْ صَاحِبِهِ، إِلَّا أَنْ یُنْتَهَکَ شَیْءٌ مِنْ مَحَارِمِ اللهِ، فَیَنْتَقِمَ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ».[۱]
«رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگز کسی را با دست نزد، نه زنی را و نه خدمتکاری را مگر اینکه در راه خدا جهاد میکرد و هرگز از کسی که در حقش بدی کرده بود، انتقام نگرفت، مگر در صورتی که حرامی از حرامهای خدا هتک شده باشد که به خاطر خدا از او انتقام بگیرد».
[۱]– مسلم، ۴۲۹۶٫