رحلت رسول الله صلی الله علیه وسلم در بعد از ظهر روز دوشنبه، دوازدۀ ماه ربیع الاول، سال یازدهم هجری، در سن شصت و سه سالگی روی داد.
روز فوت رسول الله صلی الله علیه وسلم برای مسلمانان و جامعۀ بشریت سختترین و وحشتناکترین و دردناکترین، روز بود. همچنان که روز تولدش با سعادتترین روز بود که خورشید در آن طلوع نمود.
«أنس و ابوسعید خدری»میگویند: آن روزی که رسول الله صلی الله علیه وسلم به مدینه مشرف شد، هرچیزی از پرتو آن روز، درخشان و تابان گردید. و روزی که رحلت فرمود، هرچیزی از غم و اندوه، تیره و تاریک شد.
«اُم ایمن» گریه کرد، به او گفتند: چرا برای رسول الله صلی الله علیه وسلم گریه کردی؟ گفت: «یقین میدانستم که رسول الله فوت میکند، اما گریۀ من برای آن بود که دیگر وحی نخواهد آمد».
(برگرفته از:کتاب زندگانی پیامبر اسلام مولف استاد ابوالحسن ندوی)