«کَانَ النَّبِی أَشَدَّ حَیاءً مِنْ الْعَذْرَاءِ فِی خِدْرِهَا فَإِذَا رَأَی شَیئًا یکْرَهُهُ عَرَفَنْاهُ فِی وَجْهِهِ».[۱]
«رسول الله صلی الله علیه وسلم از دختر پردهنشین باحیاتر بود، پس اگر چیزی میدید که از آن بدش میآمد، ما از چهرهاش متوجه میشدیم».
[۱]– بخاری، ۵۳۳۷ و مسلم، ۴۲۸۴٫