وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
قلم راستین
شبهه: تماشای رقص و پایکوبی توسط محمّد و عایشه
پاسخ: اخیراً برخی از اسلام‌ستیزان
با غرور و هیجان متن هایی را ترویج می‌دهند که به قول خودشان اسلام را نقد می‌کند، از کتب حدیثِ مسلمین، احادیثی را می‌آوردند و در ذیل آن منبع ذکر می‌کنند، سخن از صحیح و ضعیف حدیث می‌زنند و از آرای شیخ آلبانی(رحمه الله) استفاده می‌کنند و…
ببخشید شما همین نبودید که می‌گفتید در مدرسه، قرآن به زبان عربی است و برای ما دشوار است این زبان بیگانه را بیاموزیم و از این حرف‌ها، حالا چه شده که در تشخیص صحیح و ضعیف احادیث تخصص پیدا کرده‌اید و حرف از واژه شناسی عربی می‌زنید!!
پس لطفا این امور را به اهلش بسپارید.
اما بحث اصلی ما، توجه نمایید که همواره از عادات اهل باطل این بوده است که با حاشیه پردازی و بازی با کلمات، نصوصی که اشکالی در آن نیست را مورد اشکال قرار دهند.
🔹در این مقالهٔ کوتاه بررسی خواهیم کرد که این شبهه تا چه اندازه سست بوده و تا چه اندازه حول روایت مورد استناد، حاشیه سازی شده است،
هیچ اهل فنّی از این روایت چیز بدی استنباط نمی‌کند.
شبهه: حبشی ها در مسجد مشغول رقاصی بودند چنان که مسلم می‌نویسد:
«حدثنا زُهَیرُ بن حَرْبٍ حدثنا جَرِیرٌ عن هِشَامٍ عن أبیه عن عَائِشَهَ قالت جاء حَبَشٌ یزْفِنُونَ فی یوْمِ عِیدٍ فی الْمَسْجِدِ فَدَعَانِی النبی صلى الله علیه وسلم فَوَضَعْتُ رَأْسِی على مَنْکِبِهِ فَجَعَلْتُ أَنْظُرُ إلى لَعِبِهِمْ حتى کنت أنا التی أَنْصَرِفُ عن النَّظَرِ إِلَیهِمْ».
ترجمه: «عایشه می‌گوید که حبشی ها به مسجد آمدند و در آنجا به رقص می‌پرداختند.
پیامبر (صلی الله علیه و سلم)
مرا صدا زد و سرم را روی شانه‌ی آن حضرت قرار دادم و به تماشای رقص آنان پرداختم تا جائی که از تماشای آنان منصرف شدم».
پاسخ:
اولاً کارهایی که حبشی ها در مسجد انجام داده اند، بازی با سلاح ها و انجام حرکات جنگی بوده است. نه اینکه به معنایی که در زبان فارسی معمول است، آن را به «رقاصی» تعبیر کنیم!
امام نووی (رحمه الله) فرموده اند: «فیه جواز اللعب بالسلاح ونحوه من آلات الحرب فی المسجد ویلتحق به ما فی معناه من الأسباب المعینه على الجهاد.»[۱] یعنی: «در آن جواز بازی با سلاح و چیزهایی همانند ابزار جنگی در مسجد به دست می آید، و ابزاری که برای جهاد بکار می‌رود نیز بدان ملحق می‌شود».
در (فتاوی اللجنه الدائمه) آمده است: «کان هؤلاء الحبشه ـ رضی الله عنهم ـ یلعبون بالحراب فی المسجد یوم عید یمرنون بذلک أنفسهم و یدربونها على أعمال الحرب استعدادا لجهاد الکفار»[۲]
یعنی: «این حبشی ها (رضی الله عنهم) در مسجد و در روز عید با نیزه بازی
می‌کردند، و بدن خود را آماده نموده و به منظور آمادگی برای جهاد با کفار تمرین جنگی می‌کردند».
همچنین در روایتی مشابه با روایت مورد استناد شبهه پرداز آمده است:
«والحبشه یلعبون بحرابهم فی مسجد، رسول الله صلى الله علیه وسلم یسترنی بردائه لکی أنظر إلى لعبهم…»[۳]
یعنی: «و حبشی ها با سلاح های‌شان در مسجد بازی می‌کردند، رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) مرا با ردای خود پوشاند تا به بازی آن‌ها نگاه کنم».
بنابراین رقص آن‌ها، مانند رقصی که این آقایان انجام می‌دهند نبوده است! بلکه منظور حرکات جنگی می‌باشد، همان‌گونه که در ایران و سایر کشور ها، رژه و امثال آن در اماکن نظامی صورت می‌گیرد و کسی نمی‌تواند به سربازانی که در آن حال هستند لقب «رقاص» بدهد!!
ثانیاً ثابت نشده است که خود پیامبر (صلی الله علیه وسلم) در این مراسم (که اشکالی در آن نبود) شرکت کرده باشند. همچنین چنانچه گذشت، ایشان
أم المؤمنین عائشه (رضی الله عنها) را نیز پوشانده بودند، بنابراین کسی ایشان را ندیده است.
ثالثاً اگر پیامبر (صلی الله علیه وسلم) از آن عمل نیز نهی می‌کرد، امروز همین افراد ایراد می‌گرفتند که چرا پیامبرتان مردم را تا این اندازه تحت فشار قرار می‌داده، مگر تماشای رزم هم گناه است و…
نویسنده: «رد شبهات ملحدین»
پی نوشت ها:
[۱] شرح النووی على مسلم، أبو زکریا یحیی بن شرف النووی، دار الخیر، ج ۶، ص ۴۸۹ .
[۲] فتاوى اللجنه الدائمه، أحمد بن عبد الرزاق الدویش، رئاسه إداره البحوث العلمیه والإفتاء، ج ۶، ص ۳۰۹٫
[۳] صحیح مسلم، أبو الحسن مسلم بن الحجاج النیسابوری، دار إحیاء التراث العربی، ج ۲، ص ۶۰۹٫