وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
رجعت یعنی بازگشت بسیاری از مرده ها به دنیا قبل از روز قیامت، به همان صورت که قبلا بوده‌اند.
به اعتقاد علمای شیعه پیامبر خاتم ص و سایر پیامبران، ائمه معصومین، مسلمان خالص و کافران خالص جز کافران دوران جاهلیت که مستضعفین گفته میشوند قبل از رستاخیز به دنیا باز میگردند.
دائره المعارف العلویه جواد تاراج ۱ / ۲۵۳
در مورد اعتقاد شیعه به رجعت شیخ مفید گفته: «امامیه اتفاق کرده‌اند که بازگشت بسیاری از مرده ها به دنیا قطعی است»
اوائل المقالات، ص ۵۱
و این روایت را ساخته‌اند: «کسی که به رجعت ما ایمان نداشته باشد از ما نیست».
من لایحضره الفقیه ۳ / ۲۹۱، وسائل الشیعه ۷ / ۴۳۸ و تفسیر الصافی ۱ / ۳۴۷، عقائد الاثنی عشریه، ص ۲۴۰
و شیخ شیعه مجلسی میگوید: «برای تو بیان کردم که در همه قرنها، شیعه بر اعتقاد رجعت اجماع کرده‌اند».
-بحارالانوار ۵۳ / ۹۲
طبرسی و حرّ عاملی و ابن المظفّر و غیره گفته‌اند: «اعتقاد به رجعت محل اجماع همه شیعیان است».
مجمع البیان فی علوم القرآن ج۵/۲۵۲ أبی علی فضل بن حسن طبرسی ت۵۴۸، الإیقاظ من الهجعه بالبرهان على الرجعه ص۳۳، بحار الأنوار ج۵۳/۱۲۳ (باب الرجعه)، تفسیر نور الثقلین ج۴/۱۰۱ رقم ۱۱۴
و حتی گفته اند «بلکه از ضروریات مذهب‌شان است».
عقاید الاثنی عشریه زنجانی، ص ۲۲۹، الایقاظ من الهجعه، ص ۶۰
و علمای شیعه حکم کرده‌اند که مُنکر ضروریات نزد آن‌ها کافر است!!
ن ک الاعتقادات مجلسی، ص ۹۰، مهذب الاحکام سبزواری ۱ / ۳۸۸ – ۳۹۳، الشیعه فی المیزان، ۱۴
و اما جهل علمای شیعه را در این روایت مشاهده کنید که دلیل رجعت مردگان به دنیا را بیان می کند:
روایت کرده‌اند: «همه پیامبرانی که خداوند آنان را مبعوث کرده به دنیا باز گردانده میشوند تا همراه علی بن ابی طالب بجنگد»
بحار الانوار ۵۳ / ۴۱
توضیح:
خداوند جل جلاله عقیده رجعت مردگان به دنیا را باطل اعلام کرده و میفرماید:
﴿حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَهُمُ ٱلۡمَوۡتُ قَالَ رَبِّ ٱرۡجِعُونِ٩٩ لَعَلِّیٓ أَعۡمَلُ صَٰلِحٗا فِیمَا تَرَکۡتُۚ کَلَّآۚ إِنَّهَا کَلِمَهٌ هُوَ قَآئِلُهَاۖ وَمِن وَرَآئِهِم بَرۡزَخٌ إِلَىٰ یَوۡمِ یُبۡعَثُونَ١٠٠﴾ [المؤمنون: ۹۹-۱۰۰].
یعنی: «و زمانی که مرگ یکی از آنان فرا می‌رسد، میگوید : پروردگارا ! مرا (به دنیا) باز گردانید».
و میفرماید:
﴿أَلَمۡ یَرَوۡاْ کَمۡ أَهۡلَکۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ أَنَّهُمۡ إِلَیۡهِمۡ لَا یَرۡجِعُونَ٣١﴾ [یس: ۳۱].
یعنی: «مگر نمی‌دانند که در روزگاران پیش از ایشان چه ملّت‌های فراوانی را (به گناهان‌شان گرفته‌ایم و) نابودشان نموده‌ایم، که هرگز به سویشان باز نمی‌گردند (و دیگر به دنیا گام نمی‌گذارند؟!)»