رافضی، مرجئه و قدری چه کسانی هستند و آیا نماز پشت سر آنان جایز است؟

«سمِعْتُ البُوَیْطِیَّ یَقُوْلُ: سَأَلْتُ الشَّافِعِیَّ: أُصَلِّی خَلْفَ الرَّافِضِیِّ؟ قَالَ: لاَ تُصَلِّ خَلْفَ الرَّافِضِیِّ، وَلاَ القَدَرِیِّ، وَلاَ المُرْجِئِ. قُلْتُ: صِفْهُمْ لَنَا. قَالَ: مَنْ قَالَ: الإِیْمَانُ قَوْلٌ، فَهُوَ مُرْجِئٌ، وَمَنْ قَالَ: إِنَّ أَبَا بَکْرٍ وَعُمَرَ لَیْسَا بِإِمَامَیْنِ، فَهُوَ رَافِضِیٌّ، وَمَنْ جَعَلَ المَشِیْئَهَ إِلَى نَفْسِهِ، فَهُوَ قَدَرِیٌّ»

[بویطی نقل می کند که: از شافعی پرسیدم آیا می توانم پشت سر رافضی نماز بخوانم؟ گفت: پشت سر رافضی و قدری و مرجئه نماز نخوان. گفتم: آنان را برایم توصیف کن. گفت: هر کس بگوید ایمان فقط قول است او مرجئه است و هر کس بگوید ابوبکر و عمر رضی الله عنهما امام نیستند او رافضی است و هر کس بگوید که اراده و مشیت امور به خودمان بر می گردد – خالق افعالمان هستیم – او قدری است].

[ سیر أعلام النبلاء،  مؤسسه الرساله، ۱۰/۳۱].