یکی دیگر از بدعتهای نماز جمعه التزام به ذکر خلفای راشده و یا حاکم به صورت نغمه و آهنگ است!
امام شاطبی رحمه الله در “الإعتصام” (۱۷۷/۲) می فرماید: « وَتَارَهً نُسِبْتُ إِلَى الرَّفْضِ وَبُغْضِ الصَّحَابَهِ ـ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ بِسَبَبِ أَنِّی لَمْ أَلْتَزِمْ ذِکْرَ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِینَ مِنْهُمْ فِی الْخُطْبَهِ عَلَى الْخُصُوصِ، إِذْ لَمْ یَکُنْ ذَلِکَ مِنْ شَأْنِ السَّلَفِ فِی خُطَبِهِمْ، وَلَا ذَکَرَهُ أَحَدٌ من العلماء المعتبرین فِی أَجْزَاءِ الْخُطَبِ وَقَدْ سُئل أَصْبَغُ عَنْ دُعَاءِ الْخَطِیبِ لِلْخُلَفَاءِ الْمُتَقَدِّمِینَ فَقَالَ: “هُوَ بِدْعَهٌ وَلَا یَنْبَغِی الْعَمَلُ بِهِ»
یعنی: وگاهی مرا به رافضی گری و بُغض صحابه نسبت می دهند چرا که اسم خلفای راشدین را به صورت خاص در خطبه ذکر نمی کنم، چراکه سلف صالح این کار را در خطبه های خود انجام نداده و هیچ یک از علمای معتبر آن را از اجزاء خطبه نمی دانند. در این مورد از أَصْبَغُ (بن الفرج بن سعید بن نافع، امام بخاری از او نقل حدیث کرده و عالِم به مذهب مالکی است) سوال شد. ایشان در جواب فرمودند: بدعت بوده و شایسته نیست که به آن عمل شود. رجوع شود به:
“فتاوى ابن تیمیه” (۱/ ۱۲۹)، “البحر الرائق” (۲/ ۱۵۶)، “المدخل” (۲/ ۲۷۰)، “تحفه المحتاج” (۱/ ۴۶۰)، “الإبداع فی مضار الابتداع” (۷۵)، “الدین الخالص” (۴/ ۲۱۱، ۳۰۶)، “إصلاح المساجد” (۷۰)، “فتاوى محمد رشید رضا” (۴/ ۱۳۵۶).
سپس امام شاطبی می فرماید: عِزُّ الدِّینِ بْنُ عَبْدِ السَّلَامِ رحمه الله به صورت نصی صریح می فرماید: ذکر خلفاء در خطبه بدعت و غیر محبوب می باشد. چنانکه در فتاوی خود (ص ۴۸) آمده: «هل یستحب للخطیب ذکر الصحابه فی الخطب على ما جرت به العاده فی زمانت بألفاظ مسجعه؟ أم ترکه أولى لموافقته السلف؟ فأجاب بقوله: “ذکر الصحابه والخلفاء والسلاطین بدعه غیر محبوبه»
همچنین به بدعت بودن این کار علامه رشید رضا رحمه الله در “المنار” (۱۳۹/۶ و۳۰۵/۱۸) و علامه آلبانی رحمه اللّه در ” الأجوبه النافعه “(ص ۱۲۷) اشاره کرده اند. والله أعلم.