آمدی، کمال بن همام و ابن سبکی قائل به تفصیلاند و میگویند: اگر شخصی در بعضی از مسائل، خود را ملزم به پیروی از یک مذهب معین نمود، پس جایز نیست که در این مسائل به تقلید مذهب دیگری بپردازد و ملزم به عمل به این مذهب در این مسائل میشود. اما مسائلی که در آنها خود را پایبند مذهبی ننموده است، میتواند به مذهب دیگری رجوع کند و از آن پیروی نماید؛ چرا که در شریعت کسی ملزم به پیروی از عالمی یا مذهب معینی نشده است؛ بلکه ملزم به پیروی علما میباشد بدون تخصیص به مذهب یا شخص معیّنی.([۱])
([۱])سبکی، جمعالجوامع، ۲/۳۰۱ ./ – تفتازانی، التقریر و التحریر، ۳/۳۴۴٫