وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
قَالَ یُونُسُ بْنُ عَبْدِ الْأَعْلَى: سَمِعْتُ الشَّافِعِیَّ إِذَا ذُکِرَ الرَّافِضَهُ عَابَهُمْ أَشَدَّ الْعَیْبِ، فَیَقُولُ: شَرَّ عِصَابَهٍ.
«یونس بن عبدالأعلی گوید: هرگاه نامی از روافض برده میشد از شافعی میشنیدم که آنها را به شدت عیبجویی میکرد و میفرمود: آنها بدترین گروه هستند».
قَالَ حَرْمَلَهُ بْنُ یَحْیَى: قَالَ الشَّافِعِیُّ: مَا کَلَّمْتُ رَجُلا فِی بِدْعَهٍ، إِلا رَجُلا مُتَشَیِّعًا، إِنَّ التَّشَیُّعَ أَضَلُّ الْبِدَعِ وَأَرْدَاهَا وَهُوَ الرَّفْضُ.
«حرمله بت یحیی گوید: شافعی فرمود: با هیچ شخصی در بدعتی به صحبت ننشستم مگر اینکه ادعای تشیع مینمود (شیعه بود)؛ براستی که تشیع، گمراهکنندهترین و مهلکترین بدعتهاست و بحق که رفض است.
«حرمله بت یحیی گوید: شافعی فرمود: با هیچ شخصی در بدعتی به صحبت ننشستم مگر اینکه ادعای تشیع مینمود (شیعه بود)؛ براستی که تشیع، گمراهکنندهترین و مهلکترین بدعتهاست و بحق که رفض است.
همانطور که گفتیم امام شافعی منظور ومفهوم ایشان وموقفش در مورد روافض بسیار شدید بوده لذا حتی نماز خواند پشت رافضی و وحتی تامل اجتماعی با انها منع میکردند چرا که گمراه ترین بدعت گذاران و اهل شهادت دروغ وبهتان زدن بوده اند
یک مثال برای تقریب اذهان میاورم که بدانید هدف اصلی چیست که امام شافعی این فرموده را گفته اند.
مثلا：امروزه به بعضی ها میگویند (برچسپ برای مغلطه کاری)وهابی ووهابی ها رو به دلیل گفتن حق وحقیقت متهم میکنند که انها اهل بیت وپیامبر را هم دوست ندارند ومحب انها نیستن لذا یک وهابی مثلا بلند میشودمیگوید که من محب پیامبرم ولی در مورد او غلو نمیکنم اگر ما شما رو به دلیل حب پیامبر وآلش رافضه میدانیم پس همه گواه باشید که ما هم رافضی هستیم اما مشکل شما در حب ال بیت نیست همه ال بیت را دوست دارند رافضی بودن شما به دلیل این است که خلفا را سب میکنید وتهمت ودروغ میبندید شهادت دروغ به نفع هم میدهید بدعت گزار هستید،وهزار ویک چیز دیگه. از موقف امام شافعی به خوبی معلوم میشود که منظور از این که اگر حب ال بیت رفض است منم رافضیم چیست.
روافض زمان امام شافعی او را متهم کرده بودند که ما محب ال بیت هستیم وشما انهارا قبول ندارید ومحب انها نیستید. لذا امام رحمه الله این قول را در شعر خود جایی داد که اگر حب ال بیت رفض است پس دو سنگین یا دودنیا یا جن وانس گواه باشند که من رافضی هستم.
روافض زمان امام شافعی او را متهم کرده بودند که ما محب ال بیت هستیم وشما انهارا قبول ندارید ومحب انها نیستید. لذا امام رحمه الله این قول را در شعر خود جایی داد که اگر حب ال بیت رفض است پس دو سنگین یا دودنیا یا جن وانس گواه باشند که من رافضی هستم.
پس با توجه به شرح عقاید روافض از قول امام شافعی و موقف ایشان در این مورد میبینیم که موضوع اصلی چیست واین شبهه توسط مراجع شیعه چه پوچ وتهی از هر گونه تحقیق علمی است.
واقعا که امام شافعی راست گفت که گفت روافض دروغ گو ترین انسانها هستند چرا که امروزه هم میبینیم به قول امام شافعی دروغ میبندند وما میدانیم که این یک کرامت قولی امام شافعی است که به خوبی روافض را میشناخت میدانست اینها هزاران سال دیگه هم که باسه دروغ گفتن را ترک نمیکنند. وهر روز بدعت تازه میاورند.
قَالَ یُونُسُ بْنُ عَبْدِ الْأَعْلَى: سَمِعْتُ الشَّافِعِیَّ إِذَا ذُکِرَ الرَّافِضَهُ عَابَهُمْ أَشَدَّ الْعَیْبِ، فَیَقُولُ: شَرَّ عِصَابَهٍ.
«یونس بن عبدالأعلی گوید: هرگاه نامی از روافض برده میشد از شافعی میشنیدم که آنها را به شدت عیبجویی میکرد و میفرمود: آنها بدترین گروه هستند.»
«یونس بن عبدالأعلی گوید: هرگاه نامی از روافض برده میشد از شافعی میشنیدم که آنها را به شدت عیبجویی میکرد و میفرمود: آنها بدترین گروه هستند.»
قَالَ حَرْمَلَهُ بْنُ یَحْیَى: قَالَ الشَّافِعِیُّ: مَا کَلَّمْتُ رَجُلا فِی بِدْعَهٍ، إِلا رَجُلا مُتَشَیِّعًا، إِنَّ التَّشَیُّعَ أَضَلُّ الْبِدَعِ وَأَرْدَاهَا وَهُوَ الرَّفْضُ.
«حرمله بت یحیی گوید: شافعی فرمود: با هیچ شخصی در بدعتی به صحبت ننشستم مگر اینکه ادعای تشیع مینمود (شیعه بود)؛ براستی که تشیع، گمراهکنندهترین و مهلکترین بدعتهاست و بحق که رفض است.
«حرمله بت یحیی گوید: شافعی فرمود: با هیچ شخصی در بدعتی به صحبت ننشستم مگر اینکه ادعای تشیع مینمود (شیعه بود)؛ براستی که تشیع، گمراهکنندهترین و مهلکترین بدعتهاست و بحق که رفض است.
همانطور که گفتیم امام شافعی منظور ومفهوم ایشان وموقفش در مورد روافض بسیار شدید بوده لذا حتی نماز خواند پشت رافضی و وحتی تامل اجتماعی با انها منع میکردند چرا که گمراه ترین بدعت گذاران و اهل شهادت دروغ وبهتان زدن بوده اند
یک مثال برای تقریب اذهان میاورم که بدانید هدف اصلی چیست که امام شافعی این فرموده را گفته اند.
مثلا：امروزه به بعضی ها میگویند (برچسپ برای مغلطه کاری)وهابی ووهابی ها رو به دلیل گفتن حق وحقیقت متهم میکنند که انها اهل بیت وپیامبر را هم دوست ندارند ومحب انها نیستن لذا یک وهابی مثلا بلند میشودمیگوید که من محب پیامبرم ولی در مورد او غلو نمیکنم اگر ما شما رو به دلیل حب پیامبر وآلش رافضه میدانیم پس همه گواه باشید که ما هم رافضی هستیم اما مشکل شما در حب ال بیت نیست همه ال بیت را دوست دارند رافضی بودن شما به دلیل این است که خلفا را سب میکنید وتهمت ودروغ میبندید شهادت دروغ به نفع هم میدهید بدعت گزار هستید،وهزار ویک چیز دیگه. از موقف امام شافعی به خوبی معلوم میشود که منظور از این که اگر حب ال بیت رفض است منم رافضیم چیست.
روافض زمان امام شافعی او را متهم کرده بودند که ما محب ال بیت هستیم وشما انهارا قبول ندارید ومحب انها نیستید. لذا امام رحمه الله این قول را در شعر خود جایی داد که اگر حب ال بیت رفض است پس دو سنگین یا دودنیا یا جن وانس گواه باشند که من رافضی هستم
روافض زمان امام شافعی او را متهم کرده بودند که ما محب ال بیت هستیم وشما انهارا قبول ندارید ومحب انها نیستید. لذا امام رحمه الله این قول را در شعر خود جایی داد که اگر حب ال بیت رفض است پس دو سنگین یا دودنیا یا جن وانس گواه باشند که من رافضی هستم
پس با توجه به شرح عقاید روافض از قول امام شافعی و موقف ایشان در این مورد میبینیم که موضوع اصلی چیست واین شبهه توسط مراجع شیعه چه پوچ وتهی از هر گونه تحقیق علمی است