شب زفاف نخستین شبی است که زن و شوهر زیر یک سقف در خانه به سرمی برند و مرز میان دو مرحله ی متفاوت در زندگی آنان است: دوران مجردی و زندگی مشترک زناشویی. شبی سرشار از طاعت و عبادت و خیر و برکت است و نیز شبی است پر از لذت های مباح و کامیابی حلال. شبی ایمانی که دارای آداب شرعی و سنت های خاص خویش است که زن و مرد می کوشند تا از آن پیروی نموده و بدان ها عمل کنند تا به سعادت و شادکامی نایل شوند.
در چنین شبی عرس و داماد با برخی مشکلات مواجه می شوند که از عدم آگاهی آنان از نزدیکی زناشویی و یا ترس از حالت و موقعیتی که تاکنون تجربه ننموده اند و یا از بیم به هم خوردن رابطه و علاقه ی دوطرفه ی شان در نخستین شب باهم بودنشان ناشی می شود. در این شرایط ممکن است مرد احساس نوعی سردی جنسی نماید و عروس نباید در مواجهه با این معضل نقشی منفی ایفا نماید، مرد انتظار دارد که زن در این وضعیت با نقش مثبت خود بتواند احساسات وی را درک کرده و با شوهرش به نرمی و با دلبری برخورد نموده و اعتماد به نفسش را به وی بازگرداند و ترس از این موقعیت را از وی بزداید.
بنابراین زن در کامیابی رابطه ی نخستین شب ازدواج و ادامه ی آن در آینده ی روابط عاطفی و جنسی میان آن دو نقش مهمی به عهده دارد و باید در دیدار نخست خویش پس از نزدیکی پاسخگوی هم بوده و به هم توجه داشته باشند که این امر باعث می شود خوشبختی به سوی او و شوهرش کشیده شود.
گاهی داماد از پس پاره کردن پرده ی بکارت عروس در نخستین شب برنمی آید که این امری است طبیعی و در برخی مواقع پرده ی بکارت بعد از گذشت یک یا دو شب ویا حتی بیشتر پاره نمی شود، چون ممکن است پرده ی مذکور کش دار باشد، این موضوع مانعی در برقراری رابطه ی جنسی به حساب نیامده و باید آن را مخفی نگه داشته و باشکیبایی و همکاری به انجام رسانیدن آن کمک کنند. درصورت طولانی شدن زمان بهتر است موضوع با یک خانم دکتر مسلمان و قابل اعتماد در میان نهاده شده و با عمل جراحی پرده ی بکارت پاره شود که موضوع ساده ای بوده و جای هیچ گونه ترس و نگرانی نیست.
پارگی پرده ی بکارت برای برخی بانوان به ایجاد جراحات ساده ای می انجامد و در این حالت مرد باید در آسایش و بهبود وی بکوشد و نزدیکی با او را تا بهبود کامل جراحتش به تعویق بیاندازد. درغیر این صورت باعث نوعی گرفتگی و تنگی شده و ممکن است در وجود زن نوعی ترس و وحشت از رابطه ی جنسی را ایجاد کند که به سردی و تنفر از این عمل طبیعی می انجامد.
برخی از زنان در دفعات اول و دوم نزدیکی ممکن است درد و فشار زیادی را تحمل کنند و همین امر به التهاب در مجرای تناسلی وی یا تنگی محل نزدیکی بیانجامد، همچنین ممکن است این حالت پی آمد حساسیت و بیش از حد زن و یا سنگدلی و تندی شوهر و عدم آگاهی او از این مسأله باشد؛ لذا زن باید بی آنکه به غرور وی لطمه زده و یا احساساتش را جریحه دار نماید از شوهرش بخواهد که با او به نرمی و لطافت رفتار کند.
مرد باید قبل از نزدیکی کردن با همسرش با وی معاشقه نموده، و جز با زن خود رابطه ای برقرار نساخته و همچنین زن وظیفه دارد که دامن خویش را از غیر شوهرش پاک دارد. خداوند متعال می فرماید: {والذین هم لفروجهم حافظون. إلا على أزواجهم أو ما ملکت أیمانهم فإنهم غیر ملومین} [مؤمنون: ۵-۶] یعنی: « و کسانى که پاکدامنند. مگر در مورد همسرانشان یا کنیزانى که به دست آوردهاند که در این صورت بر آنان نکوهشى نیست.»
یکی از صحابه نزد پیامبر صلى الله علیه و سلم آمده و گفت: ای پیامبر خدا، عورت خویش را بر که عیان نموده و از که پنهان داریم؟ فرمود: (احفظ عورتک إلا من زوجتک، أو ما ملکتْ یمینک) یعنی: « عورت خود را جز از همسرت و آنکه مالکش گشته ای، بپوشان.» گفت: یا رسول اللَّه، و اگر چنانچه کسانی درهم آمیخته باشند چه؟ فرمود: (إن استطعت ألا یراها أحد فلا یراها)_یعنی: « اگر توانستی چنان کنی تا کسی نبیند، چنان کن.» [ترمذی]
زمانیکه مرد قصد نزدیکی با همسرش را داشته باشد، بهتر است دعاهایی را که رسول خدا صلى الله علیه و سلم ما را به آن ها رهنمون شده است بخواند، آن حضرت صلى الله علیه و سلم چنین می فرماید: (لو أنَّ أحدکم إذا أتى أهله قال: باسم اللَّه. اللهم جنبنا الشیطان، وجنِّب الشیطان مارزقتنا، فإن قُدِّر بینهما فی ذلک ولد، لن یضرَّ ذلک الولدَ الشیطانُ أبدًا) یعنی: «هرگاه یکی از شما با همسرش هم بستر شود، بگوید: بسم الله، اللهم… بنام خدا بار خدایا ما را و آنچه را که بما روزی دادی (فرزند) از شیطان دور بدار، زیرا هرگاه در میان شان به فرزند حکم شود، شیطان به او ضرر نمی رساند.» [متفق علیه]
مرد می تواند به هر شکلی که لذت و بهره ی بیشتری درمی یابد با همسرش مجامعت نماید، تا وقتی که از پیش دخول واقع شود. خداوند متعال می فرماید: {نساؤکم حرث لکم فأتوا حرثکم أنى شئتم} [بقره: ۲۲۳] یعنی: «زنان شما کشتزار شما هستند پس هر گونه که خواهید به کشتزار خود [در]آیید.»
یهودیان در زمان رسول الله صلى الله علیه و سلم می پنداشتند هرگاه مرد از پشت به همسرش نزدیک شده و در پیش جماع نماید، بچه ای که به دنیا می آید چشمش چپ خواهد شد و انصار نیز در این رابطه از یهود تبعیت می کردند تا آنکه خداوند متعال این آیه را نازل فرمود: {نساؤکم حرث لکم فأتوا حرثکم أنى شئتم} [بقره: ۲۲۳] یعنی: «زنان شما کشتزار شما هستند پس هر گونه که خواهید به کشتزار خود [در]آیید.» اما نزدیکی با زن در پشت او را شرع اسلام حرام دانسته و انجام دهنده ی آن ملعون شمرده می شود. پیامبر صلى الله علیه و سلم می فرماید: (ملعون من أتى امرأته فی دبرها) یعنی: «آنکه با زنش از پشت نزدیکی کند ملعون است.» [احمد، و اصحاب السنن]
وقتی مرد انزال کرد و نیازش برآورده شد نباید از وی جدا شده و آلتش را خارج سازد، بلکه باید به او نیز فرصت بدهد تا کام برگیرد، چون ممکن است انزال مرد قبل از زن رخ دهد و در این حالت شهوتش برانگیخته شده و او را آزار می دهد. پیامبر صلى الله علیه و سلم از انزال نمودن خارج از مهبل زن آزاده بدون اجازه ی وی نهی فرموده است. [ابن ماجه] روا نیست که زن و مرد درباره ی جریان پیش آمده میانشان در زمینه ی جماع با کسی سخن بگوید. پیامبر صلى الله علیه و سلم فرموده است: (إن من أشرِّ الناس منزله یوم القیامه: الرجل یُفضی إلى امرأته، وتُفضی إلیه، ثم ینشر سرَّها) یعنی: «همانا از بدترین مردم در نزد خدا از روی مرتبه در روز قیامت، مردیست که با زن همبستر می گردد و زن با او همبستر می گردد، سپس راز زن را آشکار می کند.»_[احمد و مسلم] همچنین آن حضرت صلى الله علیه و سلم درباره ی مردی که سر و راز همسرش را بازگو می کند چنین می فرماید: (هل تدرون ما مثل من فعل هذا؟ إن مثل من فعل ذلک: مثل شیطان وشیطانه، لقى أحدهما صاحبه بالسِّکَّه (الطریق)، فقضى حاجته منها، والناس ینظرون إلیه) یعنی: «آیا می دانید این کار مثل چیست؟ همانا که مثال کسی که چنان کند: مانند شیطان نر و ماده ای است که همدیگر را در راهی می بینند، و شیطان نر به برآوردن حاجتش با شیطان ماده می پردازد، درحالیکه مردم او را تماشا می کنند.» [احمد، و ابوداود]
زن نباید درباره ی ناکامی ازدواجش به مجرد یافتن عدم توافق میان نیازهای جنسی خود و شوهرش در روزها یا ماه های نخستت ازدواجش قضاوت عجولانه نماید. چرا که پیدایش توافق مذکور به زمان کافی نیاز دارد تا زن بتواند به عشق و محبت دست یابد، و بهتر است عشق و محبت هرچه بیشترش را از شوهرش دریغ ننماید، چرا که عشق باعث بوجود آمدن عشق شده و خودخواهی باعث ناودی و تباهی می گردد.
همچنین باید از احتیاجات و خواسته ها و احساسات شوهرش اطلاع یافته و عشق، احترام و تحسین خود را در رابطه با وی ابراز دارد و اخلاق زیبای وی را ستوده و او را آنگونه که باید و شاید مدح و تمجید نماید و از اسکالاتش چشم پوشی کرده و لغزش هایش را نادیده بگیرد و با او درباره ی آرزوها و رؤیاهایش سخن گفته و او را در افکار و احساسات خویش سهیم گرداند.