عنْ عَائِشَهَ رضی اللَّه عَنْهَا قَالَت: قَالَ رَسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَیْهِ وسَلَّم: « مَنْ أحَبَّ لِقاءَ اللَّهِ أحبَّ اللَّه لِقَاءَه، وَمنْ کَرِهَ لِقاءَ اللَّه کَرِهَ اللَّه لِقَاءَهُ».
فَقُلْت: یَا رسُولَ اللَّه، أکَرَاهِیَهُ الموْت؟ فَکُلُّنَا نَکْرَهُ الموْت، قَال: « لَیْس کَذَلِک، وَلَکِنَّ المُؤمِنَ إذَا بُشِّر بِرَحْمَهِ اللَّه وَرِضْوانِهِ وَجنَّتِهِ أحَبَّ لِقَاءَ اللَّه، فَأَحَبَّ اللَّه لِقَاءَهُ وإنَّ الْکَافِرَ إذَا بُشِّرَ بعَذابِ اللَّه وَسَخَطِه، کَرِهَ لِقَاءَ اللَّه، وَکَرِهَ اللَّه لِقَاءَهُ.
المصدر : صحیح مسلم الصفحه أو الرقم: ۲۶۸۴ المصدر : صحیح ابن ماجه الصفحه أو الرقم: ۳۴۵۸/ المصدر : صحیح النسائی الصفحه أو الرقم: ۱۸۳۷٫
از عائشه رضی الله عنها مرویست که: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
آنکه دیدار خدا را دوست بدارد، خداوند دیدار او را دوست می دارد و کسی که دیدار خدا را نپسندد، خداوند دیدار وی را نمی پسندد.
گفتم: یا رسول الله صلی الله علیه وسلم! آیا نپسندیدن مرگ است؟ پس همهء ما مرگ را نمی پسندیم.
فرمود: این نیست، ولی مؤمن چون به رحمت و رضوان و بهشت خداوند مژده داده شود، دیدار خدا را دوست می دارد
و چون کافر از عذاب و خشم خدا خبر داده شود، دیدار خدا را نمی پسندد و خدای تعالی هم دیدارش را نمی پسندد.