علامه عبدالرحمن سعدى رحمه الله گفتنهاند:
” بزرگان دین در مورد «تلاش نمودن برای کسب علم و دانش» اذعان نمودند که این کار از اکثریت عبادتها مقام بالاتری دارد و از بهترین مشغلههای یک مسلمان است. علما این سخن را در زمان اوج شکوفایی دانش در متجمع اسلامی به زبان آوردهاند، هنگامیکه دانشمندان بزرگ همه جا پراکنده بودند و در دسترس عموم مردم قرار داشتند، پس نیاز جامعه کنونی ما به موضوع مهمّ «یادگیری» چگونه خواهد بود، در حالیکه از آن علوم سودمند گذشته، جز مقدار اندکی برایمان باقی نمانده است؟! از اینرو در چنین شرایطی «علمآموزی» دارای فضیلت و اهمیت بیشتری نسبت به گذشته است.” [شرح العمده، صفحه:٨٢٣ با اندکی تصرّف]
و شیخ ابن عثیمین رحمه الله گفته است: “…بدون تردید علم از برترین اعمال است، بلکه «علمآموزی» از «جهاد کردن در راه الله» است، بهویژه در این عصری که ما در آن به سر مىبریم.” [کتاب العلم، صفحه: ۲۱]