دو نوع از اهل دوزخ

«ابو هریره رضی الله عنه قَال: قَال رسُولُ اللَّه صلی الله علیه وسلم : «صِنْفَانِ مِنْ أهلِ النَّارِ لمْ أرَهُما: قَوْمٌ معهم سِیاطٌ کأذْنَابِ الْبقَرِ یَضْرِبونَ بِها النَّاس، ونِساء کاسیاتٌ عارِیاتٌ مُمِیلاتٌ مَائِلاتٌ، رُؤُوسُهُنَّ کَأسْنِمهِ الْبُخْتِ الـمائِلَهِ لا یَدْخٌلنَ الجنَّه، ولا یجِدْنَ رِیحَهَا، وإنَّ رِیحَهَا لَیُوجَدُ مِنْ مسِیرَهِ کذَا وکَذَا» رواه مسلم.
 
۱۶۳۳- «از ابو هریره رضی الله عنه روایت است که:
رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: دو نوع از اهل دوزخ‌اند که آنها را ندیده‌ام: گروهی که همراهشان تازیانه‌هایی مانند دمهای گاو است و بوسیلهء آن مردم را می‌زنند و زنانی‌اند نیمه برهنه که خود منحرف بوده و دیگران را نیز منحرف می‌سازند. سرهایشان مانند کوهان شتر بختی (نوعی شتر قوی و دراز گردن) تمایل یافته است که نه به بهشت داخل می‌گردند و نه بوی آن را در‌می‌ابند، در حالیکه بوی آن از مسیر اینقدر و اینقدر درک کرده می‌شود».