دو جمله که شیعه از آن وحشت دارد!

دو جمله که شیعه از آن وحشت دارد و هیچ جوابی برای آن نداشته!!
۱- من دون الله
۲- مع الله
باید دانست که اصلی ترین و مهم ترین موضوعی که اسلام و تمام ادیان دیگر برایش آمده اند توحید در عبادت الله سبحانه و تعالی میباشد؛ یعنی اینکه هیچ پیامبری نبوده که بیاید و به قومش بگوید ای قوم من بیایید و بدانید که خدایی وجود دارد. و اگر چنین چیزی نیز می گفت مورد تمسخر، قومش قرار می گرفت و میگفتند زحمت کشیدی ما میدانستیم که خداوند وجود دارد . به سلامت!!!
بلکه هدف همه ی آنها این بوده که به قومش بگویند ای قوم من بدانید که (تنها) الله برحق وجود دارد که باید پرستیده شود نه بت ها و کسانی که فکر میکنید شریک خداوند هستند.
خداوند در این ایه به همین موضوع اشاره می کند و می فرماید( وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ) (۲۵ انبیاء) ما پیش از تو هیچ پیغمبری را نفرستاده‌ایم ، مگر این که به او وحی کرده‌ایم که : معبودی جز من نیست، پس فقط مرا پرستش کنید . در این آیه دو هدف پیامبران معلوم میشود.
۱ – بگویند که هیچ مبعودی جز الله وجود ندارد.
۲- تنها همان الله را نیز بپرستند.
پس حکمت از اسال تمام انبیاء الهی نیز معلوم شد.

کسی نیست که نداند خداوند وجود دارد. مثلا برای مثال نام پدر پیامبر اسلام صلی الله علیه و سلم عبد الله بود. این نشانه ی این است که الله را شناخته بودند که اسم عبد الله را نیز برای فرزندانشان انتخاب می کردند. ولی مشکلشان این بود که همراه الله ۳۶۰ بت دیگر نیز در کعبه آویزان کرده بودند و میگفتند اینها نیز خدایان هستند. یکی خدای باران، یکی خدای رزق و روزی، یکی خدای جنگ ها، یکی خدای خانواده، و غیره. البته علاوه بر اینها نیز هر کسی در خانه اش یک بتی داشت.

پیامبر ما نیز نیامد که بگوید که ای مردم بیاید بدانید که خداوند وجود دارد بلکه امد و گفت هر آنچه که غیر خدا می خوانید همه اش باطل و شرک می باشد و بیاید تنها خداوند را بپرستید. و برای همین هم بود که از شهرش بیرونش کردند.
یا پیامبر نوح علیه السلام چرا آمد؟ مگر بت های آن زمان را در هم نشکست؟
چرا شیعه فکر میکند که بتهای آن زمان جدا از بت هایی مانند علی و حسین و مهدی و …می باشد؟
مگر بت های آنان نیز سنبل و نمادی از بزرگانشان نبود؟

حال برگردیم به قرآن.
من دون الله یعنی غیر از خداوند. آیا بتهای آن زمان و امام زمان من دون الله هستند یا نیستند؟
وقتی خداوند می فرماید: (وَلاَ تَدْعُ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَنفَعُکَ وَلاَ یَضُرُّکَ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّکَ إِذاً مِّنَ الظَّالِمِینَ ) (۱۰۶ یونس) و به جای خدا کسی و چیزی را پرستش مکن و به فریاد مخوان که به تو نه سودی می‌رساند و نه زیانی . اگر چنین کنی ( و دعا و عبادت خود را به جای پآفریدگار متوجّه آفریدگان سازی ) از ستمکاران و مشرکان خواهی شد.
چرا شیعه احساس نمیکند که این آیه شامل حالش می شود؟ مگر فهمیدن من دون الله اینقدر سخت است؟
و یا این آیه ( وَیَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَمْ یُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَاناً وَمَا لَیْسَ لَهُم بِهِ عِلْمٌ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ (حج:۱۷ ).
مشرکان بجز خدا چیزهائی را می‌پرستند که خدا ( در هیچ یک از کتابهای آسمانی ) دلیلی برای پرستش آنها نازل نکرده است ، و از روی علم و آگاهی نیز چنین نمی‌کنند ( و بلکه تنها از روی تقلید از آباء و اجداد آنها را
پرستش می‌نمایند و به خود ستم روا می‌دارند و ستمگران را یاری و مددکاری نیست ( اعم از بت و غیربت که ایشان را در روز قیامت از آتش دوزخ برهاند.

خود پیامبر چه دستوری بهش شده؟
{قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءنِیَ الْبَیِّنَاتُ مِن رَّبِّی وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ (۶۶٫غافر)} بگو: من بازداشته شده‌ام از این که معبودهائی را بجز خدا بپرستم که شما آنها را به فریاد می‌خوانید.
آیا شیعه ها نمی خواهند بفهمند؟
خود پیامبر صلی الله علیه و سلم یا الله مدد می گفت یا یا ابراهیم کمک؟
چرا این همه پیامبر که شهید شده اند را یک بار به فریاد نخواند؟
جوابش واضح است جون من دون الله بودند و منع شده بود از خواندن آنان. پس ای شیعه ی خفته چرا به قرآن باز نمی گردی؟

اما تفسیر جمله ی دوم ( مع الله)
سوال: ای شیعه مگر شما همراه الله علی و محمد و مهدی و غیر ان را نیز نمی خوانی تا کمکت کند؟ پس از این ساعت به بعد به فرمان خداوند گوش فرا بده و دیگر مع الله کسی دیگر را نخوان. خداوند می فرماید: (فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ فَتَکُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِینَ ۲۱۳(شعراء۲۱۳) بجز خدا معبودی را به فریاد مخوان و پرستش مکن ، که ( اگر چنین کنی )از زمره عذاب شوندگان خواهی بود .
خداوند می فرماید: {وَمَن یَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ َإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا یُفْلِحُ الْکَافِرُونَ) (مومنون:۱۷)} هرکس که با خدا ، معبود دیگری را به فریاد خواند و مسلّماً هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن نخواهد داشت‌ حساب او با خدا است . قطعاً کافران رستگارنمی‌گردند، ( و بلکه مؤمنان رستگار می‌شوند) .