ای خواهران و برادران گرامی! یکایک دوستانتان را مورد ملاحظه قرار دهید و بنگرید که آیا در میان آنها چنان کسی هست که در روز قیامت از دوستی با او اظهار ندامت و پشیمانی کنید و بگویید: یَٰوَیۡلَتَىٰ لَیۡتَنِی لَمۡ أَتَّخِذۡ فُلَانًا خَلِیلٗا، فرقان: ۲۸ ای کاش! من فلانی را به دوستی نمیگرفتم،
همچنین توجه کنید که آیا همهی دوستان شما چنان هستند که دوست داشته باشید تا در روز قیامت با آنان برانگیخته شوید؟ چرا که رسول الله صلى الله علیه وسلم فرموده است: الـمـَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ،یعنی: هر شخصی با کسی خواهد بود که او را دوست میدارد.
بخاری و مسلم
نیز باید توجه داشته باشید که آیا از چند و چون دین و دینداری تمام دوستانتان راضی هستید یا نه؟ این فرمودهی رسول الله صلى الله علیه وسلم از شما پوشیده نماند که: الْـمَرْءُ عَلَى دِینِ خَلِیلِهِ، فَلْیَنْظُرْ أَحَدُکُمْ مَنْ یُخَالِلُ، یعنی: هرشخصی بر دین دوستش میباشد. از این رو هریک از شما بنگرد که با چه کسی دوستی میکند.
ابوداود واحمد وترمذی
البته در این چارچوب باید بنگرید که دوستان شما از کدامین گروه هستند؟ از عطاران و دارندگان مشک و خوشبویی یا از آهنگران و دمندگان دمهی آهنگر؟! شما فرمودهی رسول الله صلى الله علیه وسلم را شنیدهاید که: مَثَلُ الجَلِیسِ الصَّالِحِ وَالسَّوْءِ، کَحَامِلِ المِسْکِ وَنَافِخِ الکِیرِ، یعنی: مثال همنشین خوب و بد مانند، حامل مشک و دمندهی دمهی آهنگر است.
بخاری و مسلم
میدانیم که دوستان و همنشینان اثرگذاری زیادی بر رفتار و منش انسان دارند. این اثر گذاری در دوران جوانی بیشتر و نمایانتر است. در این دوران است که بسیاری از افراد توسط دوستانشان به انحراف و منجلاب فساد کشیده میشوند.