دوست داشتن به خاطر پروردگار

{مَنْ أَحَبَّ لِلَّهِ وَأَبْغَضَ لِلَّهِ وَأَعْطَى لِلَّهِ وَمَنَعَ لِلَّهِ فَقَدِ اسْتَکْمَلَ الإِیمَانَ}. 

ھر کس بخاطر خدا (کسی را دوست داشته باشد و بخاطر خدا (از کسی) کراهت داشته باشد و بخاطر خدا ببخشد و منع کند, ھمانا ایمانش را کامل کرده است.