دوست داشتن، بوسیدن و درآغوش گرفتن کودکان

عنْ عَائِشَهَ رَضِیَ اللَّه عَنْهَا قَالَتْ: جَاءَ أَعْرَابِیٌّ إِلَى النَّبِیِّ ﷺ فَقَالَ: تُقَبِّلُونَ الصِّبْیَانَ؟ فَمَا نُقَبِّلُهُمْ. فَقَالَ النَّبِیُّ ﷺ : «أَوَأَمْلِکُ لَکَ أَنْ نَزَعَ اللَّهُ مِنْ قَلْبِکَ الرَّحْمَهَ». (بخارى:۵۹۹۸)

ترجمه: عایشه رضی الله عنها می گوید: مردی بادیه نشین نزد نبی اکرم ﷺ  آمد و گفت: ما کودکان را نمی بوسیم. آیا شما می بوسید؟. پیامبر خدا ﷺ فرمود: «اگر خداوند, رحمت را از قلب ات بیرون آورده است, من نمی توانم برایت کاری انجام دهم».
عنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رضی الله عنه قَالَ: قَدِمَ عَلَى النَّبِیِّ ﷺ سَبْیٌ، فَإِذَا امْرَأَهٌ مِنَ السَّبْیِ قَدْ تَحْلُبُ ثَدْیَهَا تَسْقِی، إِذَا وَجَدَتْ صَبِیًّا فِی السَّبْیِ أَخَذَتْهُ، فَأَلْصَقَتْهُ بِبَطْنِهَا، وَأَرْضَعَتْهُ، فَقَالَ لَنَا النَّبِیُّ ﷺ : «أَتُرَوْنَ هَذِهِ طَارِحَهً وَلَدَهَا فِی النَّارِ»؟ قُلْنَا: لا، وَهِیَ تَقْدِرُ عَلَى أَنْ لا تَطْرَحَهُ. فَقَالَ: «لَلَّهُ أَرْحَمُ بِعِبَادِهِ مِنْ هَذِهِ بِوَلَدِهَا». (بخارى:۵۹۹۹)

ترجمه: عمر بن خطاب رضی الله عنه می گوید: تعدادی اسیر جنگی نزد نبی اکرم ﷺ آوردند. در میان آنان, زنی وجود داشت که از پستانهایش شیر می ریخت. ناگهان، در میان اسیران, چشم اش به کودکی افتاد. به محض اینکه او را دید, در آغوش گرفت و به سینه اش چسباند و شروع به شیر دادنش کرد. نبی اکرم ﷺ خطاب به ما فرمود: «آیا این مادر, فرزندش را در آتش می اندازد»؟! گفتیم: خیر, اگر توانایی داشته باشد (مجبور به انداختن نباشد) نمی اندازد. فرمود: «بدانید که خداوند، بر بندگانش از این مادر هم نسبت به فرزندش، مهربانتر است».