از نشانه های دوستی مؤمنان عبارتند از:
هجرت کردن به ممالک اسلامی و ترک کردن بلاد کفر…
هجرت نقل مکان از سرزمین کفر به سرزمین اسلام که هدف از آن حفاظت از دین و عقیده است.
هجرت به این معنی و برای این منظور واجب است و تا زمانی که خورشید از مغرب طلوع می نماید قیامت بر دوام است.
رسول اکرم صلی الله علیه وسلم ازهر مسلمانی که در بین مشرکین اقامت نماید بیزاری جسته است.پس حرام است مسلمانی درممالک کفر اقامت نماید مگر اینکه قادر به هجرت نباشد یا اینکه ماندنش مصلحت دینی چون دعوت اسلامی موجود باشد؛
خداوند متعال می فرماید: {إِنَّ الَّذِینَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِکَهُ ظَالِمِی أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِیمَ کُنتُمْ قَالُواْ کُنَّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَهً فَتُهَاجِرُواْ فِیهَا فَأُوْلَـئِکَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِیرًا، إِلاَّ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ حِیلَهً وَلاَ یَهْتَدُونَ سَبِیلاً، فَأُوْلَـئِکَ عَسَى اللَّهُ أَن یَعْفُوَ عَنْهُمْ وَکَانَ اللَّهُ عَفُوًّا غَفُورًا}[النساء: ۹۷-۹۹].
(کسانیکه بر خویشتن ستمکار بوده اند هنگامی که فرشتگان جانشان را می گیرند، می گویند: درچه بودید؟ پاسخ می دهند: ما در زمین از مستضعفان بودیم. می گویند: مگر زمین خدا وسیع نبود تا در آن مهاجرت کنید؟ پس آنان جایگاهشان دوزخ است و بد سرانجامی است.
مگر آن مردان و زنان و کودکانی فرودستی که چاره ای نداشته باشند و راهی نیابند. پس آنان هستند که خدا از آنان درگذرد کهخدا همواره خطابخش و آمرزنده است).