عَنْ عَلِیٍّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قال:
الْمَدِینَهُ حَرَمٌ مَا بَیْنَ عَیْرٍ إِلَى ثَوْرٍ، فَمَنْ أَحْدَثَ فِیهَا حَدَثًا، أَوْ آوَى مُحْدِثًا، فَعَلَیْهِ لَعْنَهُ اللهِ وَالْمَلَائِکَهِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ، لَا یَقْبَلُ اللهُ مِنْهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ صَرْفًا، وَلَا عَدْلًا.
شهرمدینه مرزبین دو کوه عیر و ثور است. هرکسی درآن چیز تازه ای پدید آورد(بدعتی به وجود آورد) یا مبتدعی را یاری دهد و درنزد خودش پناه دهد پس لعنت الله و ملائکه و تمام مردم براوباد و الله متعال در روزقیامت هیچ عمل (خیری) از فرض و سنت را از وی نمی پذیرد.
(المصدر :الصحیح البخاری الصفحه او رقم :۱۸۷۰/المصدر صحیح مسلم الصفحه او رقم ۱۳۷۰).