وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
الله متعال می فرماید:
{وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَىٰ وَالْیَتَامَىٰ وَالْمَسَاکِینِ وَالْجَارِ ذِی الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ…} «و نیکی کنید به پدر و مادر، خویشان، یتیمان، درماندگان و بیچارگان، همسایگانِ خویشاوند، همسایگانِ بیگانه…» (نساء/۳۶)
به‌دیدار همسایه‌خود برویم.
برای‌همسایه‌خود هدیه بفرستیم
از غذایی که می پزیم برای همسایه خود نیز ارسال کنیم، حتی اگر دارا هم باشند.
با همسایگان کم توجه به دین الفت بگیریم و به آنها محبت کنیم و کم کم آنها را به مسجد و طعام دادن فقراء ترغیب و تشویق کنیم.
اگر مریض شد به عیادتش برویم و در حد توان یاریش دهیم.
اگر همسایه قرضی از ما خواست به او بدهیم.
باید در نبود مرد همسایه حریم او را محفوظ کنیم.
در دعا کردن همسایه را بر خود مقدم بشماریم.
در خیر به آنها تبریک بگوییم و در مصائب به آنها تسلیت بگوییم، در شادی و غم آنها شریک باشیم.
از آزار همسایه خود خودداری و بر آزار آنها صبر کنیم.