«جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله وسلم فَقَالَ: یَا رَسُولُ اللهِ دُلَّنِی عَلَى عَمَلٍ إِذَا عَمِلْتُهُ أَحَبَّنِی اللهُ، وَأَحَبَّنِی النَّاسُ. فَقَالَ: ازْهَدْ فِی الدُّنْیَا یُحِبَّکَ اللهُ، وَازْهَدْ فِیمَا عِنْدَ النَّاسِ یُحِبَّکَ النَّاسُ»
«مردی نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم آمد و گفت: ای رسول خدا، مرا به کاری راهنمایی کن که هرگاه آن را انجام دهم خداوند مرا دوست بدارد، و مردم نیز مرا دوست بدارند.
رسول الله علیه الصلاه و السلام فرمود: به دنیا دل مبند و از آن روی بگردان تا الله تو را دوست بدارد،
و به آنچه نزد مردم است بیمیل باش و از آن روی بگردان تا مردم نیز تو را دوست بدارند».
(رَوَاهُ ابْنُ مَاجَه وَغَیْرُهُ بِأَسَانِیدَ حَسَنَهٍ)