یکی از عوامل خوشبختی ما، این است که دل مردم را به دست آوریم؛ چون ستایش و دعا و محبت و مهرورزی در دست مردم است و آنها گواهان خدا، بر روی زمین هستند؛ ﴿وَقُولُواْ لِلنَّاسِ حُسۡنٗا﴾ [البقره: ۸۳] «و با مردم سخن نیک بگویید».
در زندگی خود افرادی را میشناسم که هنر تعامل با مردم را یاد دارند و خیلی زود دلها، شیفته آنان میگردند؛ گویا برگهای پهنی هستند که نسیم ملایمی از آن میوزد و هر کجا بروند، مردم به آنها چشم میدوزند، با چهرههایی باز و روی خوش با مردم روبرو میشوند، دلهایشان صاف و زبانهایشان پاک است؛ به راستی که اینها، چقدر خوشبختند! و چه بسیار مردمی که بوسیله آنها خوشبخت میشوند!!
اگر خدا توفیق دهد، بنده میتواند برای مقبولیت خود تلاش کند؛ محبوب شدن و مقبولیت را با گنجهای قارون و پادشاهی سلیمان÷ و خلافت هارون الرشید نمیتوان خرید؛ بلکه محبوبیت و مقبولیت را با اخلاص نیت و صداقت با خدا و خیرخواهی مردم و محبت خدا و پیامبرش و تواضع و فروتنی، میتوان به دست آورد. خصلتهای زیبا و صفات پسندیده، انسان را خسته میکنند؛ چون بالا هستند و باید به سمت بالا قدم برداشت، اما بدخویی و رفتار و اخلاق زشت، به گونهای است که هرکس، خواهان آن باشد، به دست آوردنش سهل و آسان است؛ چراکه در پایین افتادهاند. بالا رفتن دشوار است، اما افتادن و پایین آمدن، آسان میباشد.
من یهن یسهل الهوان علیه | ما لجرح بمیت إیلام |
«هرکس، خواری را بپذیرد، به آسانی آن را به دست میآورد و کسی که به دیگران توهین کند، به راحتی مورد اهانت قرار میگیرد و فردی که مرده است، اگر زخمیشود، دردی احساس نمیکند».