دلیل «علو فوقیت خداوند» در قرآن کدام است؟

دلائل صریح بسیار زیادند. قسمتی از آن‌ها همین اسامی و معانی آن‌ها هستند و قسمتی دیگر فرموده‌های الهی‌اند که:

الرَّحْمَـنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى ( طه ۵ ).
«خداوند بر روی عرش قرار گرفته است».
که در هفت جای قرآن آمده است.

أَأَمِنتُمْ مَّن فِی السَّمَآءِ (ملک ۱۶ -۱۷ ).
«آیا از کسی که در آسمان است خود را در امان می دانید».

یَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِّن فَوْقِهِمْ ( نحل ۵۰ ).
«فرشتگان از پروردگار خود که حاکم بر آنان است می ترسند».

إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُه ُ (فاطر ۱۰).
«گفتار پاکیزه به سوی خدا اوج می گیرد (و گوینده ی خود را پرواز می دهد) و خدا کردار پسندیده را بالا می برد (و انجام دهنده اش را والا می گرداند)».

 تَعْرُجُ الْمَلاَئِکَهُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ ( معارج ۴ ).
«فرشتگان و جبرئیل به سوی او (پر می کشند و) بالا می روند».

 یَا عِیسَى إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَرَافِعُکَ إِلَیَّ ( آل عمران ۵۵ ).
« اى عیسى من تو را برگرفته و به سوى خویش بالا مى ‏برم».