وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ادله در این زمینه فراوانند و شمرده نمیشود که برخی از آنان آورده شد.
در صحیحین آمده است:
أن امرأه أتت النبی: فأمرها أن ترجع، قالت أرأیت إن جئت و لم أجدک-کأنها تقول الموت- قال: «إن لم تجدینی فأتی أبا بکر»
[بخاری۴/۱۹۱_مسلم۷/۱۱۰]
که زنی نزد پیامبرصلی الله عنه آمد. پیامبر به او امر کرد که برود و بعداً برگردد. آن زن گفت: «اگر آمدم و شما را نیافتم- منظورش احتمال مرگ حضرت بود- چه کنم؟» پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «در این حالت نزد ابوبکر رضی الله عنه برو».
و در صحیح مسلم از عایشه رضی الله عنه روایت شده است که فرمود: پیامبر خدا به من فرمودند:
«ادعی لی أباک و أخاک حتی أکتب کتاباً فإنی أخاف أن یتمنی متمن و یقول قائل أنا أولی و یأبی الله و المؤمنون إلا أبابکر».
[مسلم۷/۱۱۰_احمد۶/۴۷و۱۰۶]
« پدر و برادرت را بیاور تا نامه‌ای بنویسم. زیرا از این می‌ترسم که کسی آرزوی مقام مرا در دل پرورش دهد، چونکه خداوند و پیامبر جز ابوبکررضی الله عنه کسی را شایسته این جایگاه نمی‌دانند».
و در مسأله ی امامت نماز در حالیکه در بستر مرگ بودند، نیز اینگونه فرمود که ابوبکر رضی الله عنه پیش نماز شود.
[بخاری۱/۱۶۵_مسلم۲/۲۰..]
و تمام اصحاب چه مهاجرین و چه انصار بر بیعت با ابوبکر اجماع داشته‌اند.